Uitvinding van Bloedtransfusies

Bloedtransfusie is het proces waarbij bloed of bloedproducten van de ene persoon naar de andere worden overgebracht om ontbrekende componenten van hun bloed te vervangen.

Pas dit voorbeeld aan

Maak je Eigen

Pas dit voorbeeld aan

Meer opties

Bloedtransfusie is een potentieel levensreddend proces waarbij gedoneerd bloed of bloedcomponenten intraveneus aan iemand worden gegeven om verloren bloed of bloedproducten te vervangen. Mensen kunnen een bloedtransfusie nodig hebben om een aantal redenen, waaronder ernstige bloedingen, bloedverlies door een operatie of bloedarmoede.

Wetenschappers zijn al lang geïnteresseerd in bloed en de rol die het in het lichaam speelt. William Harvey beschreef voor het eerst een nauwkeuriger boekhouding van de bloedsomloop in het begin van de 17e eeuw. In 1665 werd het eerste verslag van een succesvolle poging tot bloedtransfusie geschreven door Richard Lower, een arts die werkzaam was bij de Royal Society. Hij sneed de nek van een hond, liet hem bloeden totdat de hond erg zwak was. Hij deed toen het dier nieuw leven door het bloed van een andere hond te geven. Hij schreef dat de hond volledig hersteld was.

De eerste transfusie van een dier naar een mens vond plaats in 1667 toen Jean-Baptiste Denis met succes bloed transfundeerde van een schaap naar een 15-jarige. Denis probeerde bloedtransfusies van andere dieren op mensen met weinig succes. In 1818, James Blundell met succes transfusie van menselijk bloed van een man naar zijn vrouw nadat ze bloed had gekregen tijdens de bevalling.

In 1900 ontdekte Karl Landsteiner de eerste drie groepen menselijk bloed, die hij A, B en C noemde. Groep C werd O en een vierde type, AB genaamd, werd toegevoegd in 1902. Vroege bloedtransfusies vereisten dat bloed direct van donor werd getransfuseerd naar ontvanger. In het begin van de 20e eeuw zorgden anticoagulantia en koeling ervoor dat bloed langer kon worden bewaard, waardoor de komst van bloedbanken mogelijk werd. Het eerste bloeddonorprogramma werd gestart door het Britse Rode Kruis in 1921. Vrijwilligers werden opgeroepen bloed te doneren bij klinieken in Londen. Donoren kregen testen om hun bloedgroep te bepalen en vervolgens werd bloed afgenomen. Het programma is in andere steden in het Verenigd Koninkrijk uitgerold voordat andere steden over de hele wereld soortgelijke systemen hebben opgezet.

Bloed kan ook worden gescheiden in zijn componenten via een proces dat bekend staat als fractionering. Bloed wordt gescheiden in componenten zoals rode bloedcellen, plasma en bloedplaatjes. Hierdoor kunnen bloeddonaties effectiever worden gebruikt en kunnen meer dan één patiënt worden geholpen.

Maak je eigen Storyboard

Probeer het gratis!