Ta krótka opowieść Arthura C. Clarke'a, opublikowana w 1951 roku w świecie post-nuklearnym, pochodzi z części Psalmu 137, która lamentuje na zniszczenie Jerozolimy w 597 rpne. Podobnie jak Jerozolima, która została pokonana i zniszczona przez babilończyków, Akcje wojny nuklearnej zniszczyły Ziemię w tej historii, pozostawiając 10-letniego Marvina i mały zespół innych ludzi, aby spojrzeć na ruiny Ziemi z ich małej kolonii na Księżycu. Clarke, sam naukowiec, twórczo wykorzystuje gatunek science fiction do malowania przerażającego obrazu tego, jaka potencjalna destrukcyjność postępów w wojnie i broń mogłaby przynieść ludzkości.
Elementy literackie dla krótkich opowiadań dla uczniów szkół średnich - jeśli zapomnę, o ziemi ...
Tekst Storyboardowy
T - TON
W - WYBÓR WYRAZU
I - OBRAZ
S - STYLE
T - TEMAT
To niesprawiedliwe!
Marvin jest w rozpaczy. Wie, że Ziemia posiada wiele cudów, których mógłby doświadczyć, ale nigdy nie będzie w stanie.
Otchłań, cuda, barwy, bez pośpiechu, udręki, wygnanie
"... barwy zachodu słońca niebiosa, jęki morza na kamienistych brzegach, kłujący padający deszcz, niespieszny błogosławieństwo śniegu".
Autor wykorzystuje bardzo opisową narrację piękna Ziemi, którą Marvin zna tylko od dawna: jest lśniącym półksiężycem z wieloma cudami. Fakt, że Marvin nigdy tego nie zobaczi, osobiście napełnia go dręczeniem.
W tym fragmencie podkreśla się niesprawiedliwość Marvina, która jest bezpośrednim skutkiem własnego upadku ludzkości. To, co należało do jego prawowitego dziedzictwa, nigdy nie będzie czymś, co może mieć z powodu niedbałości, z jaką użyto broni jądrowej.