On üç kolonide New Hampshire, Massachusetts, Connecticut, Rhode Island, New York, New Jersey, Pennsylvania, Delaware, Maryland, Virginia, Kuzey Carolina, Güney Carolina ve Gürcistan vardı. Sömürgeciler bol miktarda altın bulamazken, kürkler, kereste, tütün ve demir gibi diğer hammaddeler kalıcı yerleşim yerleri kurmalarını sağlamıştır. Yerleşimlerin çoğu, daha büyük bir şeye dönüşmeden önce ekonomik girişimler veya dini hoşgörü alanları olarak başladı.
Kuzey Amerika kolonileri temel olarak farklı, ancak benzer işlevlere hizmet etti. Küçük bir ada ülkesi olan Büyük Britanya, kolonilerde mevcut olan tüm kaynaklara erişemedi. Her sömürge bölgesinin farklı ekonomik faaliyetleri, İngiliz İmparatorluğu'nun başarısı ve zenginliği için çok önemliydi.
Başta Fransa olmak üzere diğer uluslar da bölgenin ekonomik kontrolü için can atıyorlar. İngiltere, Fransız ve Hint Savaşı ile (1754-1763) savaşarak, Kuzey Amerika'nın doğu kıyılarının tartışmasız kontrolü altına girdi. Sonuçta İngilizlerin sömürgecilerle olan ilişkileri ve özyönetim için artan bir arzu, devrimin tohumlarını oluşturuyordu.
Amerikan sömürgecileri, yüksek vergilendirme, şiddet ve baskıya yanıt olarak Britanya İmparatorluğu'na örgütlü bir direniş göstermeye başladı. Boykotlar, protestolar ve saf irade yoluyla, sömürgeciler sonunda kendilerini tamamen ana vatanlarından tam bağımsızlık ilan etmek için harekete geçip karar vermediğine karar vererek Britanya ile tamamen çelişkili bulmuşlardır. 1776’da Bağımsızlık Bildirgesi’nin imzalanmasıyla Amerikalı kolonistler kendilerini ve fikirlerini özgürlük için zorlu bir mücadelede savunmaya hazırdılar.
30-gün para iade garantisi Yalnızca Yeni Müşteriler Tanıtım Teklifinden Sonra Tam Fiyat
