Soğuk bir kış gecesi, yılın en karanlık gecesi ve kar yağarken rüzgar esiyor. Anlatıcı atıyla ormanın içinden geçiyor. Kendini köyde yaşayan bir adamın arazisinde bulur ve etrafa bakmak için durur. Anlatıcı, atının ormanın ortasında durmalarını garip bulması gerektiğini düşünür ve sanki cevap verir gibi at koşum çanlarını sallar. Anlatıcı, diğer tek sesin rüzgar ve kar olduğunu not eder. Ormanın güzel, karanlık güzelliğine kapılır, ancak bütün gece ormanda kalamayacağını ve onlara hayran kalamayacağını bilir. Seyahat etmek için daha fazla mil de dahil olmak üzere yükümlülükleri olduğunu ve tutmayı taahhüt ettiğini söylüyor.