szkoła
טקסט Storyboard
- Czemu tu zawsze jest tak tłocznie?!
- Karola, jest przed ósmą. To normalne.
- Karolina z jej przyjaciółką Zuzanną szykują się na występ. Sarze nie podoba się to, że Karola gra główną rolę. Wynika to z tego, że to Sara niemal zawsze grała pierwsze skrzypce.
- Oczywiście pani Markowska, wszystko jest pod kontrolą.
- Karolina, pamiętasz swoją rolę? Wzięłaś swój kostium?
- Dlaczego to nie ja mam główną rolę? Ona należy się mnie!
- One są genialne!
- HEJ TU JEST KRÓLOWA IMPREZY! PATRZCIE NA MNIE!
- Dzieci zachwycają się przyjaciółkami. Zazdrosna, odepchnięta Sara stoi na uboczu.
- Nie przejmuj się nimi! Dla mnie jesteś najlepsza, Sara!
- Po występie w starodawnym stylu na sali rozbrzmiewały głośne brawa. Aktorzy idealnie się spisali, występ podobał się publiczności. Dobrych bohaterów grali wszyscy, oprócz Sary, co sprawiło, że była smutna.
- I żyli długo i szczęśliwie...
- Na uroczystości po występie Sara celowo wpadła na Karolę brudząc jej sukienkę burgerem.
- Dlaczego mi to robisz, Sara? Czemu z całych sił chcesz mi zaszkodzić? W życiu nie liczy się tylko sława, nie zawsze musisz być w centrum uwagi.
- Chciałam zwrócić na siebie uwagę! Nie chcę zawsze grać czarnego charakteru. Ludzie myślą, że jestem taka sama jak moja postać.
- Sara i Karola pogodziły się. Obie się czegoś od siebie nauczyły. Karolina wie, że nie można oceniać książki po okładce, a Sara zrozumiała, że nie zawsze ona jest najważniejsza.
נוצרו מעל 30 מיליון לוחות סיפור