เรื่องเจ้าหญิงปากร้ายกับเจ้าชายขาเป๋
טקסט Storyboard
- ณ ปราสาทแห่งหนึ่ง
- มี เจ้าหญิงผู้สวยงดงาม แต่ปากนางร้ายแม่มดสาปด้วยคำสาป
- เจ้าหญิงผู้ปากร้าย
- พระบิดา
- อยู่มาวันหนึ่งมี เจ้าชายผู้รูปโฉมงดงาม
- เจ้าชายเป๋
- พระบิดา
- มีเจ้าหญิงองค์หนึ่งมีรูปโฉมงดงามมากทว่านางถูกแม่มดใจร้าย สาปให้ไม่สามารถควบคุมคำพูดของตัวเองได้
- เจ้าหญิงเก็บตัวในห้อง
- เมื่อคิดหรือเกิดความรู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่งก็จะ พูดออกมาในทันทีโดยไม่ สามารถห้ามตัวเองไว้ได้ จึงมักจะทำให้ผู้คนรอบข้างเบื่อหน่ายและเสียความรู้สึกอยู่บ่อยครั้ง
- อยู่มาวันหนึ่งพระชาราแห่งอาณาจักร อันห่างไกลที่เป็นสหายเก่าแก่ ได้เดินทางมาเยี่ยมพระราชาพร้อมด้วยพระราชโอรสรูปงาม
- ลูกหญิง พ่อว่าระหว่างที่สหายของพ่ออยู่ที่อาณาจักรของเราลูกเก็บตัวอยู่แต่ในห้องจะดีกว่านะ” พระราชาบอกแก่เจ้าหญิงในคืนแรกที่พระสหายมาถึง “เจ้าชายที่มาด้วยคราวนี้เป็นเจ้าชายพิการ พ่อกลัวว่าลูกจะไปพูดให้เขาเสียใจ”
- “เธอช่างเป็นคนจิตใจงดงาม ใคร ๆ อาจจะมองไม่เห็นจิตใจของเธอ และคิดว่าเธอเป็นเจ้าหญิงปากร้าย แต่ฉันมองเห็นว่านั่นเป็นแค่เปลือกนอกที่ถูกแม่มดใจร้ายสาปให้เป็นเท่านั้น” เจ้าชายกล่าว เขาไม่มีสมบัติอะไรติดตัวนอกจากมีดสั้นประจำกายที่พกเอาไว้ป้องกันตัวเท่านั้น
- นางฟ้าก็มาเสกขาให้เจ้าชายเป็นขาที่ปกติ สุดท้ายเจ้าหญิงและเจ้าชาก็ครองรักคู่กันตลอดไป นิทานเรื่อง สอนให้รู้ว่า อย่ามองแค่รูปกายพายนอก เขาอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เราเห็นก็เป็นได้
נוצרו מעל 30 מיליון לוחות סיפור