Roosevelt heeft de rol van First Lady opnieuw vormgegeven en toezicht gehouden op de goedkeuring van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, een van de belangrijkste en meest invloedrijke mensenrechteninstrumenten.
Eleanor Roosevelt werd in 1884 in New York geboren en werd de First Lady van de VS als echtgenote van Franklin D. Roosevelt. Ze was een succesvolle diplomaat en was de eerste voorzitter van de Commissie voor de rechten van de mens van de Verenigde Naties, waar ze toezag op de opstelling van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, een van de belangrijkste mijlpalen in de ontwikkeling van internationale mensenrechten.
Eleanor verloor op jonge leeftijd zowel haar ouders als een van haar broers en werd opgevoed door familieleden. Ze ging naar de kostschool in Londen en keerde terug naar New York, waar ze als docent aan de slag ging. In 1902 begon Eleanor een relatie met haar verre neef Franklin Delano Roosevelt. Ze trouwden in 1905 en kregen zes kinderen. Hun huwelijk was moeilijk en Eleanor ontdekte dat Franklin ontrouw was geweest. Ondanks dit bleef ze toegewijd aan haar man toen hij ziek werd van polio en leed aan verlamming in zijn benen.
Eleanor werd erkend voor haar prestaties buiten de politieke carrière van haar man, en maakte openbare optredens namens haar echtgenoot toen zijn ziekte zijn tol eiste. Eleanor reisde veelvuldig, gaf lezingen en woonde werkbijeenkomsten bij en werd een toegewijd voorstander van de burgerrechtenbeweging. Ze was een toegewijde feministe en organiseerde regelmatig persconferenties in het Witte Huis voor vrouwelijke correspondenten - een tactiek die mediabureaus dwong vrouwelijke journalisten in dienst te nemen als ze toegang wilden tot de conferenties.
Na de dood van haar man in 1945 werd Eleanor door Harry S. Truman aangesteld als afgevaardigde van de Verenigde Staten aan de Verenigde Naties. Ze diende als voorzitter van de VN-Commissie voor de rechten van de mens en hield toezicht op de goedkeuring van de UVRM in 1948. Ze bleef campagne voeren voor mensenrechten en gelijkheid tot kort voor haar dood in 1962 op 78-jarige leeftijd. Spreken tijdens haar begrafenis, de Amerikaanse advocaat en politicus Adlai Stevenson zei over Roosevelt: 'welke andere individuele mens heeft het bestaan van zo velen geraakt en getransformeerd?'
"Een vrouw is als een theezakje - je kunt niet zeggen hoe sterk ze is, totdat je haar in warm water hebt gelegd."
"Je moet de dingen doen waarvan je denkt dat je ze niet kunt doen."
"Waar beginnen mensenrechten immers? Op kleine plaatsen, dicht bij huis - zo dichtbij en zo klein dat ze op geen enkele planeet ter wereld te zien zijn, toch zijn ze de wereld van de persoon, de buurt waarin hij leeft ; de school of het college waar hij naar toe gaat, de fabriek, de boerderij of het kantoor waar hij werkt. "