Studentenactiviteiten voor 13 Koloniën
Koloniale regio van New England
Aardrijkskunde
De regio New England was de meest noordelijke regio en omvatte Massachusetts Bay, Rhode Island, Connecticut en New Hampshire. Het klimaat in New England is heet in de zomer en koud in de winter. Hoewel de winters hard waren, bood het koude weer een uitstel van insecten en ziektekiemen die ziekten konden veroorzaken. New England heeft rotsachtige grond, dichte bossen, veel rivieren en gemakkelijke toegang tot de zee.
Economie
Vanwege deze natuurlijke hulpbronnen omvatte de economie van New England een verscheidenheid aan industrieën. Het klimaat en de bodem maakten het mogelijk om het land op kleine boerderijen te bewerken. Gewassen zoals maïs, pompoen, uien en bonen kunnen in de lente worden geplant en in de herfst worden geoogst. Boerderijen zouden ook appelboomgaarden en vee kunnen onderhouden. De vele rivieren en gemakkelijke toegang tot de zee maakten het mogelijk om te vissen, te vangen en te handelen. Cape Cod is vernoemd naar de overvloed aan kabeljauw. De walvisvangst was een lucratieve zaak, aangezien in elke kolonie walvisolie werd gebruikt voor zeep, kaarsen en lampolie. Timmerhout uit de dichte bossen leverde hout voor het bouwen van huizen en schepen.
Demografie
De eerste Europeanen die zich definitief in New England vestigden, waren de Pilgrims in 1620, gevolgd door de Puriteinen in 1630. Ze kwamen gedeeltelijk om te ontsnappen aan religieuze vervolging door de Church of England. Religie leidde elk aspect van hun dagelijks leven. De puriteinen waren erg streng in hun religieuze overtuigingen en accepteerden geen andere religies. Om deze reden werd een uitgesproken minister genaamd Roger Williams uit Massachusetts verbannen en vertrok hij om een nieuwe kolonie op Rhode Island te stichten. Hij werd gevolgd door Anne Hutchinson die zich ook uitsprak tegen enkele van de strikte puriteinse praktijken en werd verbannen. De kolonie Rhode Island bood meer religieuze vrijheid.
Regering
De kolonisten in New England creëerden een democratischer regeringssysteem dan ze in Europa werden geboden. Ze hielden stadsvergaderingen waar kolonisten elkaar konden ontmoeten en konden stemmen over lokale kwesties. Mannen die land bezaten, mochten stemmen en zij kozen vertegenwoordigers en lokale functionarissen en gouverneurs.
Midden koloniale regio
Aardrijkskunde
De Middle Region omvatte New York, Pennsylvania, New Jersey en Delaware. Het klimaat is vergelijkbaar met de regio New England, met hete zomers en koude winters. Het gebied heeft grote rivieren en rivierdalen zoals de Mohawk River Valley in New York en de Susquehanna Valley in Pennsylvania. Het heeft vruchtbare grond en een langer groeiseizoen dan New England. De regio heeft veel bossen en een overvloed aan mineralen zoals ijzer, steenkool en koper. Havens in New York, New Jersey en Delaware maakten van de middelste regio een ideale plaats voor scheepvaart en handel.
Economie
Dankzij de middelen van de middenregio konden kolonisten een sterke economie ontwikkelen. Ze bewerkten de rijke grond met het verbouwen van tarwe, maïs, groenten en tabak en hielden vee zoals melkvee. De rivieren vormden een transportmiddel voor zowel handel als vallen. Veel andere kolonisten waren kooplieden, mijnwerkers, zeelieden of houthakkers.
Demografie
De Middenkolonies trokken diverse groepen Europeanen aan. New York werd eerst door de Nederlanders bewoond voordat het een Britse kolonie werd. Immigranten uit Duitsland en Ierland stroomden ook naar de middelste koloniën vanwege de mogelijkheden. Net als de puriteinen werden Quakers in Engeland vervolgd vanwege hun religieuze overtuigingen. William Penn kreeg in 1681 toestemming van koning Charles II om een kolonie in Pennsylvania te stichten waar de Quakers vreedzaam konden leven.
Regering
In New York hadden kolonisten minder macht in hun regering. Als koninklijke kolonie werd hun gouverneur aangesteld door de koning. De gouverneur benoemde op zijn beurt andere ambtenaren. Pennsylvania was een beetje democratischer. Mannen met bezittingen mochten stemmen op leden van een gemeente die hun wetten zouden schrijven.
Zuidelijke koloniale regio
Aardrijkskunde
De zuidelijke regio is de meest zuidelijke regio en omvatte Maryland, Virginia, North Carolina, South Carolina en Georgia. Het klimaat is erg heet en vochtig in de zomers en mild in de winters. Er zijn bossen, toegankelijke havens langs de kust, rivieren en moerassen.
Economie
Vanwege het lange groeiseizoen konden de zuidelijke koloniën een overvloed aan marktgewassen produceren, zoals tabak, rijst, indigo en katoen. Deze werden gekweekt op grote plantages die veel handarbeid vereisten. Om hun winst te vergroten, gebruikten zuidelijke plantage-eigenaren de arbeid van Afrikanen die uit Afrika waren gestolen en tot slavernij waren gedwongen. Terwijl in de 18e eeuw in elke kolonie slavernij bestond, was het vooral in het zuiden verankerd. Houtzagerij en handel waren andere industrieën in de zuidelijke koloniën.
Demografie
Net als de puriteinen en de quakers werden katholieken in Engeland geconfronteerd met religieuze vervolging. Cecilius Calvert (ook bekend als Lord Baltimore) stichtte de kolonie Maryland in 1634. Hij probeerde geld te verdienen met de rijke bronnen van de regio's en ook een veilige haven te bieden aan katholieken aan wie de rechten werden geweigerd, niet alleen in Engeland, maar ook in andere koloniën. Georgië, aan de andere kant, werd in 1732 een Britse kolonie met als doel te voorkomen dat de Spanjaarden in Florida probeerden naar het noorden op te rukken. Om de kolonie te beginnen, kregen Britse debiteuren de kans om gevangenisstraf te vermijden door in te stemmen met de vestiging van het land. Ze kregen de kans om vijftig hectare land te bewerken om hun schulden af te betalen.
Regering
In eerste instantie was slavernij illegaal in Georgië. In 1752 kregen alle blanke mannen echter het stemrecht op leden van een vergadering, waarna nieuwe wetten werden aangenomen die slavernij legaal maakten. In Maryland mochten blanke mannen met eigendommen stemmen op leden van een vergadering die de wetgevende instantie was.
Tijdens deze activiteiten leren studenten over de belangrijkste onderdelen van het dagelijks leven, industrieën, regeringsvormen en demografie in de drie koloniale regio's van de 13 koloniën in de 18e eeuw.
Essentiële vragen voor koloniaal Amerika in de 18e eeuw
- Wat waren de oorspronkelijke 13 koloniën en hoe werden ze regionaal verdeeld?
- Hoe hebben de natuurlijke hulpbronnen en het klimaat in de verschillende regio's de ontwikkeling van hun economieën beïnvloed?
- Wat waren enkele van de redenen waarom Europeanen naar de 13 koloniën emigreerden om zich in de 17e en 17e eeuw te vestigen?
- Hoe waren de eerste vormen van lokale besturen in de 13 koloniën en hoe verschilden ze?
Veelgestelde vragen over 13 koloniën
Waarom werden de 13 Koloniën gesticht?
De 13 koloniën werden om verschillende redenen gesticht, voornamelijk gedreven door economische kansen, religieuze vrijheid en politieke autonomie. Economische motivaties waren onder meer het nastreven van winstgevende hulpbronnen en handelsmogelijkheden, zoals te zien in koloniën als Virginia, dat aanvankelijk was opgericht voor de tabaksteelt. Religieuze vrijheid speelde een cruciale rol bij de oprichting van koloniën als Massachusetts, gesticht door puriteinen die hun toevlucht zochten tegen religieuze vervolging in Engeland, en Pennsylvania, opgericht door William Penn als toevluchtsoord voor Quakers. Bovendien werden sommige koloniën, zoals Georgië, opgezet als sociale experimenten of als buffers tegen Spaanse gebieden. In de loop van de tijd ontwikkelden deze koloniën hun eigen unieke identiteit en sociale structuren, maar ze waren allemaal verbonden met de economische en politieke doelstellingen van de Britse expansie en invloed in de Nieuwe Wereld.
Wat waren de belangrijkste verschillen tussen de 13 koloniën?
De dertien koloniën vertoonden aanzienlijke verschillen in hun economieën, sociale structuren en culturele praktijken. Economisch gezien concentreerden de noordelijke koloniën (New England) zich op scheepsbouw, visserij en kleinschalige zelfvoorzienende landbouw, terwijl de middelste koloniën bekend stonden om hun gevarieerde landbouw en vaak de "graanschuur" werden genoemd vanwege hun graanproductie. De zuidelijke koloniën, met hun langere groeiseizoenen, concentreerden zich op marktgewassen zoals tabak, rijst en indigo, waarbij ze vaak sterk afhankelijk waren van slavenarbeid. Op sociaal en cultureel vlak varieerden de koloniën van de puriteinse strengheid van Massachusetts tot de religieuze tolerantie in Rhode Island en Pennsylvania. Deze verschillen werden gevormd door factoren als geografie, de oorsprong van hun kolonisten en hun specifieke economische activiteiten.
Wat waren de belangrijkste verschillen tussen de noordelijke en zuidelijke koloniën?
De belangrijkste verschillen tussen de noordelijke (New England) en de zuidelijke koloniën hadden grotendeels betrekking op klimaat, economie en sociale structuur. De noordelijke koloniën, met hun hardere klimaat en rotsachtige grond, concentreerden zich op kleinschalige landbouw, visserij en scheepsbouw. Ze hadden een meer diverse economie met een focus op productie en handel. De samenleving was meer verstedelijkt, waarbij onderwijs en religieuze naleving een belangrijke rol speelden. Daarentegen ontwikkelden de zuidelijke koloniën, die profiteerden van een warmer klimaat en vruchtbare grond, economieën die waren gebaseerd op grote plantages waar marktgewassen zoals tabak en rijst werden verbouwd, die sterk afhankelijk waren van slavenarbeid. Deze verschillen in de economie leidden ook tot verschillende sociale structuren, waarbij het Zuiden een rigider klassensysteem had vergeleken met de meer egalitaire samenleving van het Noorden.
Probeer 1 Maand Gratis
30-dagen geld terug garantie Alleen nieuwe klanten Volledige prijs na introductieaanbieding
© 2024 - Clever Prototypes, LLC - Alle rechten voorbehouden.
StoryboardThat is een handelsmerk van Clever Prototypes , LLC , en geregistreerd bij het US Patent and Trademark Office