Robert Frost wordt vaak beschouwd als de echte Amerikaanse dichter. Hij koppelt kalme, serene Amerikaanse instellingen met rustige, serene gevoelens van zijn vertelling. Zijn gedichten maken zowel gewone menselijke ervaringen als de verbeelding vast, naast het creëren van onvergetelijke ritmes en geluiden in de spreektaal van New England. 'Stop by Woods on a Snowy Evening' is een van zijn bekendste werken, en onderzoekt het thema van verplichtingen tegenover het verlangen van de mens naar gemoedsrust. Terwijl de verteller in het verhaal de wereld om hem wil stoppen en bewonderen en de vrede die hij in de natuur vindt, weet hij dat hij verplichtingen heeft om te blijven, zodat hij moet doorgaan. Dit is een veel voorkomende ervaring die veel studenten zullen herkennen, omdat ze ook verplichtingen hebben die hen ervan houden om dingen te doen die ze echt willen doen.
Het is een koude winteravond, de donkerste nacht van het jaar, en de wind waait terwijl de sneeuw valt. De verteller rijdt door het bos met zijn paard. Hij vindt zich op het land van een man die in het dorp woont en stopt om rond te kijken. De verteller beweert dat zijn paard het vreemd moet vinden dat ze in het midden van het bos stoppen, en alsof het antwoord is, schudt het paard zijn harnasklokken. De verteller merkt op dat het enige andere geluid de wind en sneeuw is. Hij wordt ingehaald door de prachtige donkere schoonheid van het bos, maar hij weet dat hij de hele nacht niet in de bossen kan blijven bewonderen. Hij zegt dat hij verplichtingen heeft, waaronder meer kilometers om te reizen en belooft te houden.
