Misschien is het moeilijkste deel van de atomaire structuur om te begrijpen het huidige begrip van hoe elektronen buiten de kern zijn gerangschikt. Studenten komen over het algemeen naar de chemie comfortabel met het idee van elektronen die rond de kern rond planeten rond een zon draaien. Hoewel bekend is dat dit idee bijna 100 jaar onjuist is, blijft het bestaan vanwege het gemak waarmee mensen zich ermee kunnen verhouden. Het is nuttig om een analogie te gebruiken om studenten te helpen begrijpen dat elektronen zich in een driedimensionale ruimte verplaatsen, gerangschikt door het verhogen van potentiële energie en beschreven door wolken van waarschijnlijkheid.
In deze activiteit creëren studenten een visuele weergave van de niveaus van elektronenergie . Het bovenstaande voorbeeld gebruikt de analogie van een hotel met meerdere verdiepingen. Studenten kunnen met deze analogie werken, of hun eigen bedenken. Dit is een geweldige manier om studenten van het imperfecte model van het zonnestelsel naar iets ingewikkelder maar nauwkeuriger te verplaatsen.
Elektronen met de minste potentiële energie worden in de buurt van de kern gevonden. Naarmate de afstand tussen de kern en de elektronen toeneemt, neemt ook de potentiële energie toe. Waar studenten in de verleiding kunnen komen om te praten over 'ringen' van elektronen, zijn elektronen eigenlijk gerangschikt in energieniveaus en subniveaus. De subniveaus zijn reeksen orbitalen, wolken van ruimte die de 90% kans voorspellen om het elektron te lokaliseren. Deze kanswolken worden wiskundig bepaald.
Hoewel het geen perfecte analogie is, kan dit worden vergeleken met een elektronenhotel. De verdiepingen van het hotel zouden energieniveaus vertegenwoordigen, elk verder weg van de begane grond of kern. Elke verdieping zou vleugels hebben die subniveaus zijn en binnen de vleugels zijn kamers of orbitalen. Een kamer kan 0, 1 of 2 elektronen bevatten. Het hotel zou de kamers, vleugels en vloeren bevolken in volgorde van toenemende energie, net zoals het Aufbau-principe de opbouw van elektronen volgens energie beschrijft.
(Deze instructies kunnen volledig worden aangepast. Nadat u op "Activiteit kopiëren" hebt geklikt, werkt u de instructies bij op het tabblad Bewerken van de opdracht.)
Creëer een visuele weergave van elektronenergieniveaus met behulp van een hotelanalogie. Elke verdieping is een energieniveau, waarbij de begane grond de kern is.
Maak abstracte concepten concreet door vertrouwde klasobjecten te gebruiken om energieniveaus, subniveaus en orbitalen voor te stellen, zodat studenten de elektronconfiguratie visueel kunnen maken.
Gebruik gekleurde blokken, stapelbare bekers of dozen om de hotelverdiepingen (energieniveaus) te vertegenwoordigen, met kleinere containers of enveloppen voor vleugels en kamers. Label ze duidelijk om de terminologie te versterken en het voor studenten gemakkelijk te maken om te volgen.
Laat studenten tokens, kralen of plaknotities gebruiken als elektronen. Laat ze 'checken in' in de kamers (dozen/bekers) volgens hetzelfde Aufbau-principe, om na te bootsen hoe elektronen energieniveaus vullen in atomen.
Daag studenten uit om 'elektronen' in de juiste volgorde te plaatsen, beginnend bij het laagste energieniveau en omhoog. Stel begeleidende vragen over waarom bepaalde 'kamers' eerst worden gevuld om kritisch denken aan te moedigen.
Laat studenten hun hotelmodel vergelijken met echte elektronenconfiguraties. Benadruk de beperkingen en sterke punten van de analogie en moedig studenten aan te reflecteren op hoe deze praktische activiteit hun begrip heeft verdiept.
De elektronen-hotelanalogî vergelijkt de rangschikking van elektronen rond de kern met verdiepingen, vleugels en kamers in een hotel: Verdiepen vertegenwoordigen energieniveaus, vleugels zijn subniveaus en kamers zijn orbitalen. Dit helpt studenten te visualiseren hoe elektronen energieniveaus vullen op basis van toenemende energie, in plaats van te ronddraaien zoals planeten.
Om elektronenenergieniveaus te onderwijzen met een hotelanalogie, beschrijf elke verdieping als een ander energieniveau, vleugels als subniveaus en kamers als orbitalen. Studenten kunnen grafieken of tekeningen maken die laten zien hoe elektronen kamers in volgorde vullen, met de nadruk dat lagere verdiepingen dichter bij de kern liggen en elektronen van onder naar boven vullen.
Het zonnestelselmodel is onnauwkeurig omdat elektronen niet in vaste banen rond de kern draaien. In plaats daarvan bezetten ze waarschijnlijkheidswolken of orbitalen die worden gedefinieerd door energieniveaus en subniveaus, en hun locaties worden wiskundig beschreven in plaats van als duidelijke, cirkelvormige banen.
Het Aufbau-principe stelt dat elektronen orbitalen vullen beginnend bij het laagst beschikbare energieniveau, voordat ze naar hogere niveaus gaan. In de hotel-analogie betekent dit dat elektronen eerst de laagste verdiepingen en kamers vullen, en zich opbouwen volgens de energie.
Studenten stellen zich vaak ten onrechte voor dat elektronen zoals planeten draaien, of spreken over 'ringen' in plaats van energieniveaus en subniveaus. Het gebruik van analogieën zoals het elektronenhotel helpt deze misverstanden te corrigeren door te laten zien dat elektronen specifieke energieniveaus en orbitalen bezetten.