De Underground Railroad behield zo'n hoge geheimhouding dat er weinig bewijs te vinden is. De Underground Railroad was een geheime lijn van boerderijen die van de slavenstaten naar Canada voeren. Deze "stations" waren georganiseerd door honderden mannen en vrouwen, (zowel zwart als wit) die niet in de slavernij geloofden. Slaven werden voorzien van voedsel, kleding en een plek om te rusten bij daglicht. De 'dirigenten' van de spoorweg waren gedurfd en vindingrijk; ze moesten vaak deelnemen aan een list om verdenking van slavenhouders te voorkomen.
Voor vrije slaven was het leven moeilijk; ze ervoeren armoede en werden geconfronteerd met de harde kou en ziekte. Naarmate het aantal slaven afnam, werden aanvullende wetten gemaakt en werden er beloningen geplaatst. Zelfs tijdens de oorlog ging de Underground Railroad door en onthulde later zichzelf als de Hulpcommissie om te beginnen met rehabilitatie voor weggelopen slaven.