Przed 1945 r. Chodniki zostały zaprojektowane z myślą o jednym celu - by przejść dalej - i dla jednego demograficznego - tych, którzy mogliby chodzić lub poruszać się bez pomocy. Jeśli ten projekt nie zadziałałby dla kogoś ... dobrze ... trudne. Rozwiązać.
W 1945 r. Urzędnicy w mieście Battle Creek, Michigan, chcieli pomieścić rannych weteranów wojennych, którzy tam tymczasowo zamieszkiwali podczas opieki w szpitalu wojskowym w Percy Jones. Ich celem było pomóc weteranom czuć się w domu, tworząc strukturę, która umożliwiłaby im swobodne poruszanie się po ulicach na wózkach inwalidzkich.
Urzędnicy miejscy nakazali wycięcia krawężników w całym centrum miasta. Ta prosta modyfikacja wycinania krawędzi z chodnika w przekrojach, umożliwiła weteranom niezależne wejście na chodniki i ulice Battle Creek (Ware).
Z tą zmianą zaskoczyła nas obserwacja. Nie tylko osoby niepełnosprawne i inne kwestie dotyczące mobilności korzystały z cięć obcokrajowcowych, każdy zrobił.
Matki z wózkami, ludzie na rowery, dzieci na wrotkach, mężczyźni z wózkami ręcznymi - wszystko to korzystało z tego projektu.
Niestety ten krok w celu zapewnienia dostępności dla osób poruszających się nie występował w skali całego kraju. Dzięki staraniom działaczy ds. Praw osób niepełnosprawnych, w 1968 r. Przyjęto ustawę o barierach architektonicznych, która wymagała budynków finansowanych przez federalne, aby usunąć wszystkie przeszkody w "środowisku zabudowanym".
Na kilka lat przed przejściem ustawy o niepełnosprawnych w 1990 r. Ronald Mace, architekt, który zdenerwował się architekturą ograniczeń umieszczanych na osobach, stworzył koncepcję projektu uniwersalnego. Zdefiniował Uniwersalny Design jako "... projektowanie produktów i środowiska, które mogą być wykorzystywane przez wszystkich ludzi w największym możliwym stopniu, bez potrzeby adaptacji lub specjalistycznego projektowania". Uważał on, że architekci i projektanci produktów powinni dostosować się do osób, które są Projektując, a nie odwrotnie. Podobnie jak cięcia krawężników, Mace uznał, że projekt uniwersalny przyniesie korzyści ludności jako całości.
Na początku lat dziewięćdziesiątych Centrum Technologii Stosowanej (CAST) zauważyło, że koncepcja Unified Design firmy Mace zawierała podstawowe elementy mające zastosowanie do edukacji. Korzystając z elementów elastyczności, integracji i przewidywania potrzeb ludzi, a także dowodów naukowych CAST na temat tego, w jaki sposób ludzie uczą się, został stworzony uniwersalny projekt edukacyjny.
Universal Design for Learning (UDL) działa w tym samym założeniu, co projekt uniwersalny firmy Mace. Oznacza to, że projekt powinien obejmować począwszy od koncepcji, bez potrzeby modernizowania lub modyfikowania produktu w celu zaspokojenia potrzeb konkretnych osób. Z punktu widzenia edukacji oznacza to, że wszystkie przeszkody w uczeniu się powinny zostać usunięte w procesie opracowywania programów nauczania, tak więc jedynym wyzwaniem, przed którym stoi student, jest wyzwanie uczenia się. Aby pomóc nauczycielom opracować program nauczania dostosowany do potrzeb wszystkich uczniów w klasie, CAST opracował wytyczne UDL. Ta zasada "zachęca do tworzenia elastycznych wzorów od samego początku, które mają dostosowywane opcje, które umożliwiają wszystkim uczniom postępowanie z tego, gdzie się znajdują, a nie, gdzie byśmy sobie wyobrażali" (CAST).
Od badań nad nauką kognitywną, neurologii poznawczych, neuropsychologii i neuronauki naukowcy potrafili zidentyfikować wiele różnic w ludzkiej edukacji i drogach, przez które uzyskujemy informacje. W szczególności zidentyfikowali trzy główne sieci neurologiczne mające wpływ na naukę (Kurzwell). Trzy Zasady zostały utworzone w celu ustrukturyzowania pedagogiki, która uwzględnia te różnice i rozważa każdą funkcję sieci.
Zasada 1 dotyczy sieci rozpoznawania lub "co" nauki. Sieci te są odpowiedzialne za to, jak uczniowie gromadzą i kategoryzują informacje.
Zadania rozpoznawcze:
To, co wygląda w klasie:
Aby rozwiązać tę zasadę w lekcji na mózg, pani Darcy rozważała różnice w nauczaniu i potrzeby uczniów w swojej klasie. Pani Darcy przekazała informacje w różnych formatach, które dotyczyły stylów uczenia się uczniów. Zapewniała słuchowe, wizualne, praktyczne i oparte na wykładach instrukcje z użyciem pomocy wizualnych. Panna Darcy Storyboard That do tworzenia wizualnych list i list słownictwa. Pracowała także w elastycznych opcjach, takich jak użycie słuchawek, większej czcionki lub zwiększonego kontrastu kolorów w celu wyeliminowania barier w nauce związanej z uczeniem się i niepełnosprawnością zmysłową. Chociaż Pani Darcy planowała jej jednostkę, włączyła opcje dla przyszłych studentów o różnych potrzebach. Pani Darcy mogła zastosować wszystkie te metody w jednym przedziale czasowym, ale również z tymi formatami w ciągu kilku dni.
Zasada 2 dotyczy sieci strategicznych lub "sposobu" uczenia się. Planuje się i realizuje zadania.
Strategiczne zadania:
To, co wygląda w klasie:
Pani Darcy zapewnia studentom tak wiele możliwości, aby mogli pracować w sposób odpowiadający ich stylom uczenia się, potrzebom fizycznym, zainteresowaniach i umiejętnościach. Storyboard That filmu wideo na YouTube, Storyboard That komiksu na Storyboard That. Pisanie eseju lub Storyboard That diagramu to niektóre z opcji, które studenci mają w MS. Klasa Darcy'ego. Choć jest elastyczność, uczniowie ponoszą odpowiedzialność za swoje uczenie się i potrafią wykazać, czego nauczyli się. Oprócz możliwości wyboru sposobu pracy i formatu, w którym się wypowiadają, Pani Darcy dostarcza rusztowania w celu wypełnienia zadań, rubryk, które określają kryteria i wyniki uczenia się oraz listy kontrolne i indywidualne wsparcie dla tych, którzy tego potrzebują w Planowanie i realizacja zadań.
Zasada 3 dotyczy sieci afektywnych , czyli "dlaczego" nauki. Sieci te są odpowiedzialne za to, co angażuje i motywuje uczniów.
Wymiary uczuciowe:
To, co wygląda w klasie:
Pani Darcy uznaje, że motywacja jest integralną częścią nauki. Chociaż otrzymanie "A" to wystarczająca motywacja dla niektórych studentów, inne wymagają bardziej znaczącego, nakreślonego wsparcia, aby utrzymać je w zadaniu. Warunki, takie jak ADHD, zaburzenia funkcji wykonawczych, zaburzenia przeciwstawne przeciwstawne i urazy urazów mózgu mogą w dużym stopniu wpłynąć na zdolność, pragnienie, zainteresowanie i motywację do sukcesu. Zapewniając uczniom listy kontrolne behawioralne, arkusze punktowe lub opowiadania społeczne, którą Pani Darcy Storyboard That na Storyboard That, wszyscy Storyboard That mogą być przypominani o właściwych reakcjach na bodźce, jak radzić sobie z frustracją i co robić, gdy są nieobecne.
Pani Darcy również odniosła pewne sukcesy nagradzając uczniów za pomyślne zakończenie zadań. Zapewnienie rytmów klasyfikacyjnych, przykładów wysokiej jakości pracy i list kontrolnych określają konkretne cele uczniów, podgląd procesu klasyfikacji i oczekiwania dotyczące ostatecznych produktów. Samoocena prowadzi również do zwiększenia autonomii i większej inwestycji w nauczanie dla niektórych studentów. Inni uczniowie są zmotywowani wyzwaniem, niezależnymi zadaniami lub opiniami od pani Darcy. Regularnie sprawdza się z uczniami w celu przekazania informacji zwrotnych, poparcia i zachęty oraz zapewnienia, że wszyscy uczniowie postępują. Planując naukę, Pani Darcy uwzględnia wszystkie potrzeby jej studentów - przeszłych, teraźniejszych i przyszłych - aby wyeliminować konieczność modyfikacji w dół drogi. Pani Darcy rozumie, że motywacja zmienia się z dnia na dzień i zadanie do zadania, więc niektórzy uczniowie mogą potrzebować mniej lub więcej wsparcia w zależności od dnia lub aktywności.
Trzy podstawowe zasady stanowią podstawę wytycznych UDL. Każda zasada jest podzielona na trzy wytyczne, a każda wytyczna ma punkty kontrolne, które zapewniają bardziej szczegółowe wyjaśnienie tej zasady. Wytyczne UDL mają służyć jako przewodnik przy planowaniu wszystkich aspektów programu nauczania, od opracowywania celów do oceny. Kompletne wytyczne UDL można znaleźć pod adresem https://www.udlcenter.org/aboutudl/udlguidelines.
Universal Design for Learning (UDL) to podejście do nauczania, które ma na celu zapewnienie równych możliwości uczenia się wszystkim uczniom poprzez tworzenie elastycznych środowisk uczenia się, które można dostosować do potrzeb każdej osoby. UDL jest ważny, ponieważ uznaje, że każdy uczeń ma inne potrzeby i preferencje edukacyjne. Korzystając z podejścia UDL, nauczyciele mogą tworzyć środowiska uczenia się, które umożliwiają uczniom dostęp do programu nauczania i angażowanie się w niego w sposób, który jest dla nich najlepszy. Może to prowadzić do zwiększonego zaangażowania, motywacji i sukcesu wszystkich uczniów.
Aby wdrożyć UDL w swojej klasie, zacznij od określenia konkretnych potrzeb i preferencji uczniów. Następnie użyj różnych metod nauczania, materiałów i ocen, które pozwalają na elastyczność i wybór. Może to obejmować zapewnienie wielu sposobów dostępu do informacji, takich jak opcje audio lub wizualne, przy użyciu różnych metod wyrażania opinii przez uczniów oraz włączenie różnych materiałów i zasobów.
Niektóre korzyści płynące z używania UDL w klasie obejmują zwiększone zaangażowanie i motywację uczniów, lepsze wyniki w nauce oraz większą niezależność i umiejętności samoobrony. UDL może również pomóc w tworzeniu bardziej integracyjnych i przyjaznych środowisk edukacyjnych, które cenią różnorodność i zapewniają równe szanse wszystkim uczniom.
Aby ocenić skuteczność UDL w klasie, zbierz opinie uczniów i monitoruj ich postępy w nauce. Poszukaj poprawy zaangażowania, motywacji i wyników w nauce, a także zwiększonej niezależności i umiejętności samoobrony. Możesz także zasięgnąć opinii kolegów i skorzystać z możliwości rozwoju zawodowego, aby nadal udoskonalać i ulepszać swoje praktyki UDL.