Jerome David Salinger był amerykańskim autorem i eseistą, najlepiej znanym z wyobcowania alienacji i izolacji nastolatków w powieści "Złapacz w żyto". Powieść była kontrowersyjnym sukcesem: kochanym przez młodzież wszędzie, nienawidzonym i ocenzurowanym przez dorosłych i systemów szkolnych w całym kraju. Do dziś jest to jedna z najbardziej kontrowersyjnych powieści na listach czytelniczych szkół.
Jerome David Salinger urodził się w Nowym Jorku w 1919 roku. Starał się zmieścić w szkole, ale był bardzo zainteresowany dramatem. Ta walka o dopasowanie i poczucie izolacji nie jest czymś, co całkowicie zniknęło; Salinger kilkakrotnie przerzucał szkoły w swojej pospolitej karierze, a po doświadczeniach z drugiej wojny światowej izolacja wydawała się dla niego poczuciem bezpieczeństwa.
Podczas gdy Salinger był płodnym pisarzem, wiele jego esejów zostało odrzuconych lub opóźnionych w publikowaniu. Esej, który odniósł sukces, nazwano "Slight Rebellion off Madison", w którym grał gburowaty nastolatek nazwiskiem Holden Caulfield. Postać ta później stała się bohaterem w najbardziej znanym dziele Salingera The Catcher in the Rye .
Salinger został zacytowany, mówiąc, że Łapacz w Życiu mówi o "alienacji jednostki w świecie bez serca". Później ujawnił w innym wywiadzie, że Holden bardzo odzwierciedla sposób, w jaki Salinger myślał i czuł się podczas swoich nastoletnich lat. Sama powieść stała się jedną z najbardziej kontrowersyjnych książek na listach lektur szkolnych i bibliotekach w całym kraju. W niektórych miejscach był wręcz zabroniony, a grubym językiem i krótką treścią seksualną były powody, dla których książka była nieodpowiednia dla osób poniżej 18 roku życia. Jednak dla nastolatków strumień świadomości Holdena był dokładnym odzwierciedleniem ich własnych uczuć apatii i dezorientacji, gdy próbowali poruszać się w latach licealnych.
Po opublikowaniu The Catchera w Żyto , Salinger wycofał się z publicznego spojrzenia i zaczął publikować mniej. Nigdy nie pozwolił, by jego prace zostały zaadoptowane do filmu po katastrofalnej adaptacji jego opowiadania "Wujek Wiggily in Connecticut" w 1949 roku. Zmarł w wieku 91 lat w 2010 roku w swoim domu w Cornish, New Hampshire.
"Prawdziwy poeta nie ma wyboru materiału. Materiał wyraźnie go wybiera, a nie on.
"Niektóre rzeczy, powinny być tak, jak są. Powinieneś być w stanie trzymać ich w jednym z tych wielkich szklanek i zostaw je w spokoju. Wiem, że to niemożliwe, ale tak źle.
- Jestem odwrotnym paranoikiem. Podejrzewam, że ludzie planują mnie uszczęśliwiać.
{Microdata type="HowTo" id="9500"}J.D. Salinger był amerykańskim pisarzem, najbardziej znanym z powieści Buszujący w zbożu. Napisał opowiadania i książki skupiające się na młodych ludziach i ich problemach z społeczeństwem.
J.D. Salinger jest najbardziej znany z napisania Buszującego w zbożu, klasycznej powieści o nastolatku Holdenie Caulfieldzie. Książka jest szeroko czytana w szkołach i wywarła wpływ na pokolenia czytelników.
Prace Salingera są ważne, ponieważ poruszają tematy takie jak tożsamość, alienacja i dorastanie. Jego unikalny styl i skupienie na młodych postaciach ukształtowały nowoczesną literaturę i zainspirowały wielu pisarzy.
J.D. Salinger napisał kilka innych książek i zbiorów opowiadań, w tym Franny i Zooey, Dziewięć opowiadań oraz Podnosić wysoką konstrukcję, stolarze i Seymour: Wprowadzenie.
Nauczyciele mogą wykorzystać prace Salingera do omawiania tematów takich jak młodość, społeczeństwo i empatia. Jego opowiadania są przydatne do krytycznego myślenia, analizy literackiej i rozmów o uczuciach i tożsamości.