Mark Antony był świetnym liderem, ale brakowało mu umiejętności politycznych i nie udało mu się osiągnąć sukcesu w prowadzeniu współpracy grecko-rzymskiej. Jest znany z członkostwa w Drugim Triumwiracie, jego związku z Kleopatrą z Egiptu i samobójstwa po pokonaniu przez przeciwnika politycznego Oktawiusza.
Marcus Antonius - powszechnie znany jako Mark Antony - urodził się 14 stycznia 83 roku pne w Rzymie. Według Plutarcha Antoniusz nie miał wielu wskazówek rodzicielskich i podobno wędrował po ulicach Rzymu uprawiając hazard, pijąc i angażując się w romans. Antony zgromadził ogromny dług w wieku 20 lat i uciekł do Grecji. Studiował filozofię i retorykę w Atenach.
Antoniusz służył jako dowódca kawalerii w Judei i Egipcie. Później dołączył do sztabu Juliusza Cezara i służył mu pod koniec podboju Cezara w północnym i środkowym Galii (obecnie we Francji). W 52 roku pne Antony sprawował urząd kwestora, stanowisko administracji finansowej, które zapewniało mu dożywotnie miejsce w Senacie. Kiedy rozpoczęła się wojna domowa pomiędzy Pompejuszem a Cezarem, Antoniusz był w pełni popierany przez Cezara i służył jako zwycięski dowódca wojskowy. Później został konsulem i flamen (kapłanem) Cezara.
Antoni wziął w posiadanie skarbiec i papiery Cezara po zamachu Cezara w 44 rpne. Otrzymał od Senatu północną i centralną część Galii, a także północne Włochy. Jednak członkowie senatu Cicero i Octavius sprzymierzali się z konsulami po tym, jak Cicero zaatakował Atony i dwukrotnie go pokonał. Niedługo potem Oktawian spotkał się z Antoniuszem i jego sprzymierzeńcem Markiem Aemiliuszem Lepidusem, a ci trzej utworzyli pięcioletni sojusz, znany jako Drugie Triumwirat i podzielili imperium. Fragment Antony'ego obejmował Egipt i wezwał Kleopatrę, by podważyła jej lojalność. Nastąpił romans.
Antoniusz pomógł Kleopatrze ożywić Królestwo Ptolemeuszowe, a Kleopatra zaopatrzyła Antoniusza w żołnierzy i pieniądze. Sprawił, że Aleksandria stała się jego bazą domową, a Cleopatra została wymyślona jako Królowa Króli, przyznając królewskie tytuły trzem dzieciom, które mieli razem. Działania Antoniusza spowodowały, że Oktawianin rozpoczął kampanię polityczną przeciwko niemu i ostatecznie wypowiedział wojnę Kleopatrze. Antoniowie Romana zaczęli go opuszczać i zabierać stronę Octaviusa. W końcu, w bitwie pod Akcjum, Oktawiuszowi udało się pokonać Antonego, który zabił się, a następnie jego kochanka Kleopatra. Antoniusz był utalentowanym przywódcą wojskowym, ale nie był w stanie doprowadzić Senatu do zgodności z wizją współpracy grecko-rzymskiej. Konsekwencje ostatecznie doprowadziły do jego śmierci.
"Będę dobrym politykiem. Nawet jeśli mnie to zabije. Lub jeśli zabije kogoś innego, o to chodzi.
"Ja umieram, Egipt, umieram".
"Takie, jakie są wasze nawykowe myśli, takie też będą charakterami waszej duszy - ponieważ dusze są farbowane przez myśli. Następnie barw je, z ciągłą serią takich myśli, jak te, że tam, gdzie człowiek może żyć, tam, gdzie chce, może również dobrze żyć. "
Mark Antony był rzymskim generałem i politykiem, który odegrał kluczową rolę w przemianie Rzymu z Republiki w Imperium. Był bliskim sojusznikiem Juliusza Cezara, a później częścią Drugiego Triumwiratu, rządząc Rzymem razem z Oktawianem i Lepidusem.
Mark Antony najbardziej słynął z sojuszu i romantycznego związku z Kleopatrą, królową Egiptu, oraz z konfliktu z Oktawianem, co doprowadziło do końca Republiki Rzymskiej i powstania Cesarstwa Rzymskiego.
Akcje Marka Antony’ego po zamordowaniu Juliusza Cezara i jego rola w wojnach domowych pomogły ukształtować polityczny krajobraz Rzymu, prowadząc do upadku Republiki i władzy Augusta jako pierwszego cesarza rzymskiego.
Mark Antony i Kleopatra stworzyli polityczne i romantyczne partnerstwo, które zagroziło rzymskiej potędze. Ich sojusz ostatecznie doprowadził do wojny z Oktawianem i ich tragicznej śmierci, co oznaczało koniec epoki hellenistycznej w Egipcie.
Mark Antony zginął przez samobójstwo w 30 p.n.e. po porażce w bitwie pod Aktium z siłami Oktawiana. Jego śmierć utorowała drogę do tego, by Oktawian stał się pierwszym cesarzem rzymskim, Augustem.