Święty Franciszek z Asyżu oddał życie bogactwa i zamienił je na życie w ubóstwie i nabożeństwie do Boga i Jezusa Chrystusa. Odbudowywał i odnawiał kościoły, zakładał zakony, które żyją jego pismami i jest uważany za patrona zwierząt i natury.
Święty Franciszek z Asyżu urodził się w Asyżu we Włoszech około 1181 roku. W szkole uczył się łaciny i francuskiego. Był rozpieszczonym chłopcem, który nie chciał wiele i prawdopodobnie buntował się w wieku kilkunastu lat. Śnił o byciu rycerzem, a nie handlarzowi tkanin, jak jego ojciec.
Po wojnie z Perugią został schwytany i uwięziony, gdy był przetrzymywany za okup. Podczas pobytu w więzieniu najwyraźniej miał wizje Boga. W wieku 20 lat skupił się na Bogu, prowadził ścieżkę pobożności, aż wyrzekł się ziemskich dóbr i swojego poprzedniego luksusowego życia. Franciszek naprawił kościół San Damiano, utworzył kaplicę poświęconą św. Piotrowi Apostołowi i odnowił kaplicę św. Marii od Aniołów.
W 1209 r. Franciszek napisał prostą zasadę Regula primitiva dla swojej grupy braci. Zasada została zaczerpnięta z Biblii: "Aby podążać za naukami Pana naszego Jezusa Chrystusa i iść Jego śladami." Następnie Franciszek i jego 12 uczniów pojechali do Rzymu, gdzie otrzymali zgodę papieża Innocentego III na franciszkańskie rządy życia.
Zakon franciszkański składał się z grupy ulicznych kaznodziejów, którzy nie posiadali własności, a jedynie Porziuncola jako ich dom. Jest prawdopodobne, że żadna inna osoba nie próbowała naśladować życia Chrystusa i kontynuować swojej pracy tak, jak zrobił to Franciszek. Został opisany jako miłośnik przyrody, pracownik socjalny, celebrans ubóstwa i kaznodzieja. Było tak krytyczne, że jego ostatnia praca, Testament , stwierdzała, że ubóstwo jest podstawowym stylem życia członków jego zakonu.
W 1212 r. Franciszek zorganizował zamówienie dla kobiet, Klarysek. Dla tych, którzy nie mogli opuścić swego życia ani rodzin, stworzył Trzeci Zakon Braci i Sióstr Pokutnych, wspólnotę, która nie wymagała ślubów, tylko przestrzeganie zasad życia franciszkańskiego. Franciszek podróżował poza Włochami do Egiptu i próbował innych podróży, aby głosić muzułmanom i rozpowszechniać swoje przesłanie. Później musiał napisać "Pierwszą Regułę", aby utrzymać porządek i oddanie w jego porządku. Stworzył kolejną, "Drugą Regułę", którą papież Honoriusz III zatwierdził w bulli Solet annuere , i stała się oficjalną regułą zakonu.
Franciszek miał doświadczenie w 1223 roku, kiedy został naznaczony ranami ukrzyżowanego Chrystusa i otrzymał najważniejszą wiadomość od Boga. Dwa lata później zmarł w Asyżu. Został tymczasowo pochowany w kościele San Giorgio w Asyżu i został kanonizowany przez papieża Grzegorza IX 15 lipca 1228 r. W 1230 r. Jego ciało zostało przeniesione do dolnego kościoła bazyliki zbudowanej dla uczczenia go.
"To daje nam to, co otrzymujemy".
"Przebaczamy, że jesteśmy ułaskawieni".
"Zacznij od zrobienia tego, co konieczne, a potem rób to, co możliwe, i nagle robisz to, co niemożliwe".