Walt Whitman był przełomowym amerykańskim poetką i dziennikarką, która pochwalił zwykłego człowieka i amerykańskiego ducha demokracji.
Walt Whitman był przełomowym amerykańskim poetką i dziennikarzem, który napisał w drugiej połowie XIX wieku. Whitman urodził się 31 maja 1819 roku w dużej, klasy robotniczej. W Brooklynie, w Nowym Jorku, wychowywał się w ograniczonym wymiarze edukacji, kiedy dołączył do siły roboczej, aby pomagać mu w rodzinach w młodym wieku. Głównie samoukiem, czytał szeroko i rozpoczął karierę dziennikarską w wieku 21. W 1855 roku sam opublikował pierwszą tomikę poezji Leaves of Grass . Chociaż kolekcja otrzymała różne recenzje, powtórzył ją ośmiokrotnie przez całe życie, dodając i edytując wiersze dla każdego nowego wydania.
Poezja Whitmana otrzymała w tamtych czasach wiele krytyków ze względu na śmiałe tematyki i nietradycyjny styl. Tym niemniej, to Whitmanowi oderwanie od tradycji było odbiciem demokratycznego ducha Ameryki dziewiętnastowiecznej. Pisanie pośród wielkiego napływu migracji na zachód, poezja Whitmana jest ekspansywna i egalitarna. Często określany jako "Bard of Democracy" Whitman podkreślił piękno różnorodnych obywateli Stanów Zjednoczonych, chwaląc ludzi ze wszystkich dziedzin życia w słynnym poemacie "I Hear America Singing". Również w swoich dziełach są równie ważne wydarzenia z wojny domowej i odbudowy. Wiersze takie jak "O kapitanie! Mój Kapitan! "I" Kiedy Lilacs Ostatni w Dooryard Bloom'd "elegancją prezydenta Abrahama Lincolna, a" Beat! Bić! Perkusja "," Oglądanie w obozie w przedświtach Szarym i Dimem ", a wiele innych przechwytuje rytm i ofiara wojny.
Whitman odrzucił tradycyjny miernik i rymik współczesnych, a zamiast tego grał ze strukturą i formą. Zazwyczaj wybrał wiersze wierszy wolnych, dokonywanych rytmicznie przez powtórzenie i wymianę - powtórzone aukcje, które poezją wyraziły oratorską atmosferę. On śmiało napisał w pierwszej osobie i pewnie wyrażał uczucia i rzeczywistości zarówno piękne, jak i niesmaczne. Whitman wielokrotnie pisał o transcendencji duszy i o regeneracyjnej naturze. W wierszach takich jak "Song of Myself", chwalił wzajemne powiązania wszystkich stworzeń i poruszał tematy, takie jak płodność, miłość i śmierć z zmysłowością, która zaszokowała wielu jego czytelników. Innowacyjny styl Whitmana zmienił oblicze poezji i zainspirował fundamentalną zmianę od tradycyjnych form poetyckich z poprzednich wieków.