William Blake był angielskim romantyzmem i poetą pod koniec XVIII i na początku 19 wieku. Blake był trenowany jako grawer i malarz i spędził większość swojej kariery na zleceniu dzieł sztuki. Opublikował własną poezję wraz z własnymi ilustracjami. Najbardziej znanym z jego ilustrowanych wierszy są "Tygrys" i "Baranek".
Blake urodził się w Londynie w 1757 roku. Jako dziecko Blake zaczął także mieć wizje, zwykle o nadprzyrodzonych przedmiotach. W wieku 14 lat został uczniem grawera i nauczył się handlu niezbędnego do produkcji sztuki na życie. Po zakończeniu stażu podjął się nauczania malarstwa i zaczął realizować zlecenia, a także pracował nad własnymi projektami. W 1783 opublikował swoje pierwsze wiersze w małym tomie " Poetyckie szkice" . Po nich w 1789 roku pojawiły się Pieśni niewinności , beztroskie zbiory wierszy, które świętowały dzieciństwo, dobroć i duszpasterskie szczęście. Pięć lat później Blake opublikował kontynuację swojego tomu z 1789 r. Pt . Songs of Experience , w którym badał mroczniejsze aspekty życia. Blake uważał, że jego dwie kolekcje Pieśni uchwyciły "dwa przeciwne stany ludzkiej duszy". Oba zostały stworzone techniką o nazwie drukowanie podświetlane, za pomocą którego Blake użył reliefowego wytrawiania na miedzi, aby zilustrować swoje strony. Jego decyzja o dodaniu do tego poezji była szczególnie nowatorska. Blake nigdy nie określał rodzaju swojej poezji, ale wyrył słowa ręcznie jako część swojej ilustracji.
Oprócz tych słynnych kolekcji, Blake opublikował szereg innych prac, z których wiele miało charakter polityczny lub duchowy. Blake wprowadził się w racjonalistyczne kręgi Oświecenia i podzielał wiele radykalnych przekonań, w tym krytykę autorytetu Kościoła i państwa. Znał Thomasa Paine'a i pisał dzieła poświęcone rewolucji francuskiej i amerykańskiej. Pomimo swoich skojarzeń z racjonalistami, jego twórczość zdominowana jest przez romantyzm, z jego poetyckim sentymentalizmem, duchowym naciskiem i obrazami inspirowanymi gotykiem. W rzeczywistości Blake spojrzał w przeszłość swoich modeli. W sztuce Blake najbardziej podziwiał dzieło Michała Anioła i Rafaela; na piśmie znalazł swoje wpływy w Szekspirze, Milton i Biblii. Blake uważał, że jego nadprzyrodzone wizje ukierunkowały większość jego pracy, budząc w nim fascynację istotami duchowymi i tajemnicą kosmosu. Znaczna część jego prac odzwierciedla jego własną teorię religijną, która zawiera elementy Biblii, istniejącej mitologii i bogów własnego wynalazku Blake'a. Tematycznie jego prace próbowały wyjaśnić współistnienie dobra i zła we wszechświecie.
Między jego wizjami a niekonwencjonalnym stylem Blake stawiał czoła częstym krytykom, a nawet oskarżeniom o szaleństwo. W rezultacie nie był uważany za pisarza znaczenia w swoim czasie. W ciągu ostatnich 150 lat otrzymał jednak sporą uwagę. Jego bardziej znane wiersze są regularnie antrologizowane, a współcześni uczeni podziwiają oryginalność jego niekonwencjonalnych pomysłów. Jego kolekcje piosenek pozostają dziś podstawą dla studentów literatury angielskiej.
"Godziny szaleństwa mierzone są według zegara, ale mądrości, której żaden zegar nie może zmierzyć".
"Człowiek, który nigdy nie zmienia swego zdania, jest jak stojąca woda i rozmnaża gady umysłu".
"Bez przeciwieństw nie ma postępu. Przyciąganie i odpychanie, rozum i energia, miłość i nienawiść są niezbędne ludzkiemu istnieniu. "