Lodówka to maszyna, która zamarza lub chłodzi jedzenie lub napoje, aby je zachować. Chłodziarka jest ważnym wynalazkiem, ponieważ umożliwia ludziom przechowywanie żywności przez dłuższy czas, co daje im dostęp do potencjalnie zdrowszej i dobrze zbilansowanej diety.
Przez tysiące lat ludzie próbowali zachować wiele sposobów, aby przetrwać. Ludzie przyprawiali, solili, marynowali, suszili, wyleczyli i zapieczętowali jedzenie, ale żadna z tych metod nie może być postrzegana tak skutecznie, jak nowoczesna lodówka.
W 1805 roku człowiek o imieniu Oliver Evans stworzył projekt urządzenia chłodniczego, który byłby zasilany oparami. Chociaż Evans zaprojektował maszynę, nigdy nie zbudował swojego pomysłu. W 1835 roku wynalazca nazwiskiem Jacob Perkins dokonał pewnych zmian w oryginalnym pomysłem Evansa i stworzył patent na "Aparat i środki do produkcji lodów i płynów chłodzących".
Od 1835 r. System chłodzenia mechanicznego szybko przetarł Amerykę, a potem świat. Technologia chłodzenia była wykorzystywana przede wszystkim dla przedsiębiorstw komercyjnych, zanim dotarła do sfery krajowej. Przez lata dwudzieste XX wieku, domowe domowe urządzenia chłodnicze zostały zbudowane i zainstalowane w domach amerykańskich i zawsze zmieniały sposób, w jaki Amerykanie zachowali swoje jedzenie.
Lodówki są istotnym wynalazkiem we współczesnym świecie. Produkty mleczarskie, mięso, produkty i wiele innych łatwo psujących się przedmiotów można teraz przechowywać przez dłuższy czas. Ponieważ chłodzenie chłodzi żywność w przybliżeniu do 40 stopni Fahrenheita, eliminuje wzrost szkodliwych bakterii, które mogłyby mnożyć się w cieplejszych temperaturach. Krytycy twierdzą, że chłodnictwo było kluczowym czynnikiem przyczyniającym się do wzrostu otyłości we współczesnym świecie, pozwalając na jednoczesne zaopatrzenie większej ilości żywności i jadalności. Dzięki mniejszemu wysiłkowi związanemu z przygotowaniem i ochroną żywności społeczeństwo jako całość może żyć znacznie wydajniejszym, łatwiejszym życiem, dzięki chłodzeniu.