Promieniowanie, które otrzymujemy od Słońca, jest spowodowane energią uwalnianą podczas reakcji jądrowych w gwieździe. Głównym paliwem jądrowym Słońca są jądra wodoru (proton), które są stopione ze sobą w celu wytworzenia jąder helu (dwa protony i dwa neutrony). W tym ćwiczeniu uczniowie utworzą diagram pokazujący, w jaki sposób jądra wodoru łączą się ze sobą w celu wytworzenia jąder helu i energii.
Podczas pierwszego etapu procesu dwa protony łączą się ze sobą, tworząc parę protonów i neutronów, znanych jako wodór-2 lub deuter. To uwalnia neutrino i pozyton. Kolejny proton łączy się z jądrem deuteru, tworząc podwójny proton, triplet neutronowy, znany jako Helium-3, który również uwalnia pozyton. Kiedy jedno jądro helu-3 połączy się z innym jądrem helu-3, powstaje jądro helu (He-4), uwalniając dwa protony. Na każdym etapie tej reakcji uwalniana jest energia.
Wszystkie pierwiastki aż do żelaza (Fe) powstają podczas reakcji fuzji w gwiazdach. Pierwiastki cięższe od żelaza powstają w wybuchach supernowych w reakcji zwanej reakcjami wychwytu neutronów.
Aby rzucić wyzwanie bardziej zaawansowanym uczniom, poproś ich, aby zastanowili się, dlaczego neutrina i pozytony są uwalniane na każdym etapie. Dla studentów, którzy potrzebują wsparcia, pociąć ukończony przykładowy scenariusz i ułożyć je w odpowiedniej kolejności. Innym pomysłem jest, aby twoi uczniowie wykonali różne opisowe wizualizacje różnych reakcji syntezy jądrowej, takich jak fuzja jąder helu w celu wytworzenia jąder węgla.
(Te instrukcje są w pełni konfigurowalne. Po kliknięciu „Kopiuj działanie”, zaktualizuj instrukcje na karcie Edytuj zadania.)
Utwórz scenorys, aby pokazać, jak jądra wodoru są połączone ze sobą w celu wytworzenia jąder helu i energii. Jest to bardzo ważna reakcja jądrowa, która zachodzi w gwiazdach takich jak Słońce.
Zachęć uczniów do symulowania fuzji wodoru przy użyciu prostych materiałów szkolnych. Praktyczne doświadczenia pomagają wizualizować, jak protony łączą się, tworząc hel i uwalniając energię.
Kolorowe piłki, papierowe kółka lub klocki mogą służyć jako reprezentacje protonów, neutronów i elektronów. Wizualne rekwizyty sprawiają, że abstrakcyjne procesy jądrowe stają się namacalne dla uczniów.
Podziel uczniów na małe grupy, dając każdemu kartę cząstki (proton, neutron, pozyton, neutrino, foton). Odgrywanie ról ożywia kroki fuzji i zachęca do aktywnego udziału.
Prowadź uczniów, aby fizycznie łączyli i przestawiali swoje rekwizyty, aby naśladować reakcje fuzji—łączenie protonów, tworzenie deuteru, powstawanie helu-3 i produkcję helu-4. Przerwij po każdym kroku, aby zidentyfikować, co jest uwalniane (energia, pozytony, neutrino).
Ułatw rozmowę o tym, co zaobserwowali uczniowie, skupiając się na tym, jak energia i nowe pierwiastki powstają w gwiazdach. Łączenie symulacji z rzeczywistą astrofizyką pogłębia zrozumienie i zapamiętywanie.
Fuzja wodoru to proces, podczas którego jądra wodoru (protony) łączą się, tworząc jądra helu w gwiazdach, takich jak Słońce. Ta reakcja uwalnia dużą ilość energii, która napędza gwiazdy i zapewnia światło oraz ciepło niezbędne do życia na Ziemi.
Uczniowie mogą stworzyć diagram storyboardu pokazujący każdy etap fuzji jądrowej wodoru w hel. Użyj kształtów do przedstawienia cząstek, strzałek do reakcji i dodaj klucz wyjaśniający symbole. Podkreśl uwalnianie energii, neutrino i pozytonów na każdym etapie.
Główne etapy to: 1) Dwa protony łączą się, tworząc deuter, uwalniając neutrino i pozyton; 2) Deuter łączy się z kolejnym protonem, tworząc hel-3, uwalniając pozyton; 3) Dwa hel-3 łączą się, tworząc hel-4, uwalniając dwa protony. Energia jest uwalniana na każdym etapie.
Neutrino i pozytony są produktem ubocznym procesu fuzji jądrowej. Ich uwalnianie pomaga zachować energię, ładunek i inne wielkości w reakcjach, a także stanowi dowód na to, że fuzja zachodzi wewnątrz gwiazd.
Fuzja w gwiazdach tworzy pierwiastki do żelaza (Fe) poprzez łączenie lżejszych jąder. Z kolei reakcje pochłaniania neutronów w supernowych tworzą cięższe pierwiastki od żelaza, korzystając z nagłego napływu neutronów, gdy masywne gwiazdy wybuchają.