Uczniowie mogą tworzyć storyboard, przechwytującą narrację w łamie powieści z sześcioma komórkami zawierającymi główne części wykresu. W każdej komórce uczniowie tworzą scenę następującą po powieści w kolejności przy użyciu: Ekspansji, Konfliktu, Rising Action, Climax, Falling Action i Resolution.
Mariko idzie na jej podwórko w listopadzie, aby zrobić kilka prac domowych. Otrzymała list od swojego przyjaciela Mitsuye, który poprosił ją, aby przyjechała na jubileuszową imprezę bombowców w Hiroszimie, aby opowiedzieć jej historię.
Mariko waha się zgodzić się na prośbę Mitsuye'a. Ma wiele zmartwychwstania, a ona nie chce, aby jej status był znany jako ocalony. Boi się utraty ubezpieczenia zdrowotnego.
Kiedy Mariko siedzi na swoim podwórzu, pamięta, jak ona i jej najlepszy przyjaciel Mitsuye byli w przeciwnych stronach Hiroszimy tego dnia. Mariko obwinia o blizny na twarzy, dlaczego nie wyszła za mąż, a ona przeżywa powódź nowej winy.
Mariko prawie wyjeżdża do ogrodu, gra zostaje brat, który zostawił w garażu i pokonał emocje. W sierpniu 1945 roku miga z powrotem do tego fatalnego dnia, kiedy była pielęgniarką i musiała gorączkowo rozmawiać z ofiarami bombardowania z malejącymi dostawami. Ostatecznie musiała wybrać spośród ofiar, którzy wyglądali, jakby mogli być zbawieni, a tych, którzy nie mogli.
Mariko kontynuuje czytanie listu i wyróżnia się jej wyrażeniem: "Możemy mówić za zmarłych". Mariko zaczyna się zastanawiać, czy to dlatego przetrwała, więc mogłaby podzielić się głosem z tymi wszystkimi ludźmi, których oglądała umierać tego dnia.
Mariko postanawia wyplątać łóżka ogrodowe na wiosnę i podzielić się świadkiem obok Mitsuye w przyszłym roku. Ta okazja, czuje, dała jej nowy cel w życiu, tak jak kwiaty będą miały nowe życie na wiosnę.
(Te instrukcje są w pełni konfigurowalne. Po kliknięciu „Kopiuj działanie”, zaktualizuj instrukcje na karcie Edytuj zadania.)
Utwórz wizualny wykres "Autumn Gardening".