Świetny sposób, aby Twoi uczniowie ćwiczyć określanie warunku opowieści to dla nich zrobienie wizualnej planszy przedstawiającej miejsce, gdzie każdy rozdział ma miejsce.
W ramach tej aktywności studenci wybierają rozdział i decydują się na jego ustawienie. Będą tworzyć ustawienia, używając sztuki scenopisowej. W scenopisach każde ustawienie powinno być wizualnie reprezentowane, wraz z wyjaśnieniem sceny. Szczegóły, znaki i tekstowe dowody można dodać, aby wzmocnić ustawienie.
Oto przykład:
Ustawienie rozdziału 1 znajduje się w kuchni. Historia zaczyna się w kuchni z tatą robiąc pudding. Historia kończy się w kuchni, gdy tata karze chłopców za spożywanie puddingu, tworząc nowy.
(Te instrukcje są w pełni konfigurowalne. Po kliknięciu „Kopiuj działanie”, zaktualizuj instrukcje na karcie Edytuj zadania.)
Utwórz storyboard przedstawiający ustawienia w każdym rozdziale The Stories Julian Tells .
Zacznij dyskusję w klasie, prosząc uczniów o przedstawienie swoich plansz i opisanie ustawień, które zilustrowali. To zachęca uczniów do korzystania z dowodów z tekstu i pomaga innym wizualizować różne sceny.
Namów uczniów, aby pytali kolegów, dlaczego wybrali określone szczegóły lub miejsca. To pogłębia zrozumienie i wywołuje szacunki dialog o dowodach tekstowych i interpretacji.
Pomóż uczniom zidentyfikować podobieństwa i różnice między ustawieniami. Użyj tabeli lub tablicy do wypisania cech, pomagając uczniom dostrzec wzory i zrozumieć, jak ustawienia wpływają na opowieść.
Poproś uczniów, aby odnieśli jedno z ustawień Juliana do miejsca, które znają. To buduje empatię i osobiste połączenie z tekstem, sprawiając, że opowieść staje się bardziej znacząca.
Poprowadź końcową refleksję na temat tego, jak każde ustawienie wpłynęło na postacie i fabułę. Zachęć uczniów do rozważenia, dlaczego autor wybrał konkretne miejsca i jak te wybory wpływają na przesłanie opowieści.
'Mapa ustawień' dla 'The Stories Julian Tells' to wizualny organizer, w którym uczniowie ilustrują i opisują miejsca, w których rozgrywa się każda rozdział. Pomaga to uczniom zrozumieć ustawienie opowieści oraz jak wpływa ono na fabułę i postaci.
Uczniowie mogą stworzyć storyboard, wybierając rozdział, identyfikując jego ustawienie, a następnie rysując sceny z postaciami i ważnymi szczegółami. Dodanie dowodów tekstowych i wyjaśnień wzmacnia ich zrozumienie każdego ustawienia.
Zachęcaj uczniów do szukania wskazówek w tekście, takich jak opisy miejsc, przedmiotów i działań. Niech omawiają swoje pomysły i używają wizualizacji, aby wzmocnić zrozumienie każdego ustawienia.
Mapowanie ustawienia pomaga uczniom 3. i 4. klasy poprawić rozumienie czytania, wizualizować historię i łączyć szczegóły z tekstu z doświadczeniami z życia. Czyni to literaturę bardziej angażującą i znaczącą.
Ta aktywność mapowania ustawień dobrze działa zarówno indywidualnie, jak i z partnerami. Praca zespołowa może pobudzić dyskusję i kreatywność, podczas gdy praca indywidualna pozwala na osobistą interpretację i głębsze skupienie się.