Względny ruch sąsiednich płyt tektonicznych można zaklasyfikować jako granicę rozbieżną , zbieżną lub przekształcającą . W tym ćwiczeniu uczniowie utworzą scenorys ilustrujący różne rodzaje interakcji między płytami tektonicznymi . Uczniów należy zachęcać do podawania przykładów każdego rodzaju interakcji.
Na rozbieżnej granicy płyty oddalają się od siebie. Jest to również znane jako granica konstruktywna, ponieważ powstaje nowa litosfera. Na zbieżnej granicy płyty zbliżają się do siebie. Kiedy granica znajduje się między płytą kontynentalną a płytą oceaniczną lub między dwiema płytami oceanicznymi, gęstsza płyta oceaniczna będzie podróżować pod płytą mniej gęstą. Nazywa się to subdukcją. Na granicy płyty transformacji płyty nie zbliżają się do siebie ani dalej, ale przesuwają się obok siebie.
(Te instrukcje są w pełni konfigurowalne. Po kliknięciu „Kopiuj działanie”, zaktualizuj instrukcje na karcie Edytuj zadania.)
Utwórz storyboard, który pokazuje różne rodzaje interakcji, które mogą wystąpić, gdy spotykają się dwie płyty tektoniczne.
Zbierz proste materiały, takie jak glina, tektura lub gąbki, aby umożliwić uczniom fizyczne modelowanie rozbieżnych, zbieżnych i transformacyjnych granic. Praktyczna nauka pomaga uczniom wizualizować i zapamiętywać, jak tektoniczne płyty się ze sobą komunikują.
Podziel klasę na grupy po 3–5 uczniów, aby promować współpracę i zachęcać do dyskusji rówieśniczych. Praca w grupach zwiększa zaangażowanie i pomaga uczniom uczyć się od siebie nawzajem.
Instrukcje dla każdej grupy, aby wykorzystała swoje materiały do tworzenia modeli rozbieżnych, zbieżnych i transformacyjnych granic. Oznacz każdy typ i pozwól uczniom pokazać kierunek i efekt ruchu.
Zaproś każdą grupę do przedstawienia swoich modeli i wyjaśnienia typu interakcji płytek, które stworzyli. Zachęcanie uczniów do nauczania innych pomaga utrwalić ich własne zrozumienie.
Omów w klasie, gdzie na świecie występują te granice płytek (np. Rów Mariański, Himalaje, San Andreas). Tworzenie powiązań z rzeczywistością pogłębia zrozumienie uczniów.
Trzy główne rodzaje granic płyty tektonicznej to rozbieżne (płyty oddalają się od siebie), zbieżne (płyty zbliżają się do siebie) oraz transformacyjne (płyty przesuwają się obok siebie). Każdy typ prowadzi do różnych cech geologicznych i zjawisk.
Uczniowie mogą stworzyć storyboard, rysując trzy panele: jeden dla rozbieżnych granic (płyty oddalają się), drugi dla zbieżnych granic (płyty zbliżają się lub subduktyją), oraz trzeci dla transformacyjnych granic (płyty przesuwają się obok siebie). Każdy panel powinien zawierać etykiety i krótki opis.
Znanym przykładem rozbieżnej granicy płyty jest Rów Śródatlantycki, gdzie płyty Euroazjatycka i Północnoamerykańska oddalają się od siebie, tworząc nową skorupę oceaniczną.
Na zbieżnej granicy między płytą oceaniczną a kontynentalną, gęstsza płyta oceaniczna jest wciskana pod płytę kontynentalną w procesie zwanym subdukcją, co często powoduje aktywność wulkaniczną i głębokie rowy oceaniczne.
Granice transformacyjne różnią się tym, że płyty przesuwają się poziomo obok siebie, zamiast oddalać się lub zbliżać. Ten ruch może powodować trzęsienia ziemi, ale zwykle nie tworzy ani nie niszczy skorupy.