Biały karzeł jest gorącą, martwą i gęstą gwiazdą. To ostatni etap w życiu gwiazdy przed fazą czarnego karła. Białe światło z martwej gwiazdy pochodzi z energii cieplnej, którą emituje.
Pod koniec życia gwiazdy, kiedy zewnętrzne pociski zostały wyrzucone, pozostaje tylko rdzeń. Biały karzeł to gorący, gęsty rdzeń martwej gwiazdy. Ze względu na ciepło będzie świecić na biało przez miliony lub miliardy lat, zanim stanie się czarnym karłem. Biały karzeł jest martwą gwiazdą, co oznacza, że nie dochodzi do żadnych reakcji jądrowych. One emitują światło, ale są dużo słabsze niż poprzednie etapy w cyklu życia gwiazd. Jasność białych karłów pochodzi od emitowanej energii cieplnej.
Termin "biały karzeł" został po raz pierwszy użyty przez holendersko-amerykańskiego naukowca Willema Luytena i odnosi się do ich wielkości i koloru. Biały karzeł może zazwyczaj mieć masę równą połowie masy Słońca, ale być wielkości Ziemi. Ta duża masa, która jest wciskana w małą przestrzeń, powoduje, że białe karły mają bardzo dużą gęstość - tylko gwiazdy neutronowe i czarne dziury są gęstsze.
Białe krasnoludki pojawiają się pod koniec życia gwiazdy, kiedy gwiazda ma podobną masę do naszego Słońca. Gwiazdy, które są znacznie większe od naszego Słońca, mają znacznie bardziej dramatyczny koniec swojego życia. Po supernowej gwiazdy staną się gwiazdą neutronową lub czarną dziurą (jeśli są bardzo masywne).
(gwiazda o podobnej masie do naszego Słońca)
Biały karzeł to zagęszczona, zwarta jądro pozostałe po wyczerpaniu paliwa przez gwiazdę i odrzuceniu jej zewnętrznych warstw. Składa się głównie z węgla i tlenu i jest wielkości Ziemi, ale znacznie cięższy.
Białe karły powstają, gdy gwiazdy średniej wielkości, takie jak nasza Słońce, kończą się ich energia, rozrastają się w czerwone olbrzymy, a następnie tracą zewnętrzne warstwy. Pozostałe jądro staje się białym karłem.
Białe karły pomagają astronomom badać cykl życia gwiazd, mierzyć odległości w kosmosie i rozumieć pierwiastki takie jak węgiel i tlen. Ich przewidywalne tempo chłodzenia czyni je przydatnymi do szacowania wieku skupisk gwiazd.
Biały karzeł jest zapadłym jądrem średniej wielkości gwiazdy, podczas gdy gwiazda neutronowa powstaje z masywniejszej gwiazdy po supernowej. Gwiazdy neutronowe są mniejsze i jeszcze gęstsze niż białe karły.
Tak, jeśli biały karzeł zdobędzie wystarczająco dużo masy od pobliskiej gwiazdy, może wywołać supernową typu Ia, co uwalnia ogromny wybuch energii i rozprasza pierwiastki w przestrzeni.