Kometa jest małym ciałem zrobionym z lodu i pyłu, który orosi wokół Słońca. Gdy kometa zbliża się do Słońca, rozgrzewa się i wyprowadza ogon gazowy skierowany w stronę Słońca.
Kometa składa się z stałego rdzenia składającego się z skał, pyłu, lodu i zamarzniętego gazu, zwanego jądrem. Jądro otoczone jest cienką atmosferą, zwaną śpiączką, wykonaną z wody i pyłu. Śpiączkę (a także ogony) mogą być oświetlone przez Słońce, gdy kometa przenosi się do wnętrza atmosfery i bliżej Słońca. Kiedy komety są daleko od Słońca, pozostają zamarznięte i nieaktywne, co bardzo utrudnia obserwowanie ich. Ogony komet tworzą się w miarę zbliżania się do Słońca. Promieniowanie Słońca suną w parze z niektórymi materiałami komety, które tworzą strumień z dala od komety. Ten strumień wskazuje od Słońca.
Komety obserwowano od tysięcy lat. Niektóre z najwcześniejszych zarejestrowanych obserwacji komet były przez chińskich astronomów. Edmond Halley wykorzystał niedawno opracowane przez Isaaca Newtona prawo grawitacji i ruchu w celu prawidłowego przewidzenia ponownego pojawienia się komety. Ten komet został nazwany po nim uzyskując nazwę 1p / Halley. Kometa Halleya to kometa, która jest widoczna z Ziemi co 74-79 lat, gołym okiem. Następna będzie widoczna z Ziemi w 2061 r. Kometa Halleya była związana z wieloma ważnymi wydarzeniami historycznymi, w tym bitwą z Hastings w 1066 r. Pojawia się ona w tapecie Bayeux jako pierwszy zarejestrowany obraz komety.
Misja Rosetta, uruchomiona przez ESA (Europejska Agencja Kosmiczna) 2 marca 2004 r. Była robotem do 67P / Churyumov-Gerasimenko, pierwszą próbą wylądowania na komecie. W ramach misji Rosetta lądownik Philae wylądował na powierzchni w 2014 r., Dziesięć lat po uruchomieniu misji, w celu analizy struktury komety. Misja uświadomiła nam, że woda na kometach jest inna niż woda znaleziona na Ziemi; zawiera większy procent ciężkiej wody. Ciężka woda jest jak zwykła woda, ale zastępuje atomy wodoru deuterem, izotopem wodoru. To spowodowało, że naukowcy uważali, że woda znaleziona na Ziemi prawdopodobnie nie pochodziła z komet, takich jak 67P. Lądownik odkrył również niektóre związki organiczne zawierające węgiel, z których niektóre są ważne w produkcji aminokwasów. Aminokwasy to grupa substancji chemicznych, które są bardzo ważne dla życia na Ziemi.
{Microdata type="HowTo" id="9733"}Komęta to małe, lodowe ciało orbitujące wokół Słońca. Gdy zbliża się do Słońca, jej lód i pył się nagrzewają, tworząc świecącą komętę i czasami jasny ogonie, który wskazuje z dala od Słońca.
Komęty składają się głównie z lodu, pyłu i gazu, podczas gdy asteroidy są skaliste lub metaliczne. Komęty często mają ogony, gdy są blisko Słońca, ale asteroidy nie.
Komęty tworzą ogony gdy zbliżają się do Słońca. Ciepło powoduje, że ich lód zamienia się w gaz, uwalniając pył i tworząc świecący ogon, który zawsze wskazuje z dala od Słońca z powodu wiatru słonecznego.
Większość komęt pochodzi z Chmury Oorta i Pas Kuipera, które są odległymi obszarami na krawędzi naszego układu słonecznego pełnymi lodowych obiektów.
Tak, niektóre komęty można zobaczyć z Ziemi gołym okiem lub teleskopem, szczególnie gdy przechodzą blisko Słońca i stają się jasne. Do słynnych przykładów należą Komęta Haleya i NEOWISE.