Elie Wiesel, Holokost sırasında toplama kamplarında yaşadığı tecrübeleriyle ilgili yaptığı anılarıyla ünlü en iyi Yahudi Amerikalı bir yazardı. Kitapları, toplama kampı hayatının dehşetlerini aydınlatmaya ve soykırımdan kayıp olan sevdiklerini anmak için yardım etti.
Elie Wiesel, 1928'de Transilvanya'daki (Romanya) Sighet'de iki Yahudi anne babaya dünyaya geldi. İki kızkardeşi ve bir kız kardeşi vardı. 15 yaşındayken, Wiesel Sighet'de gettolardan ve onları Auschwitz'e götüren ulaşım trenlerine zorlandı. Elie'nin annesi ve küçük kızkardeşi Tzipora kamptan sağ kurtulamadı. Elie babasıyla birlikte kaldı ve ikisi birbirlerine tek destek oldular ve birbirlerine her geçen gün karşılaştıkları en büyük fiziksel ve zihinsel sıkıntıya kavuştu.
Wiesel ve babası, 1944 yılının sonuna değin kampa kaldılar ve Rusların ilerlemesi Almanlar'ın kamptaki herkesi Buchenwald'a tahliye etmesine neden oldu. Auschwitz'teki zamanlarında Elie ve babası elektrikli bir fabrikada çalıştılar ve burada dayak yedi ve çok az yiyecek ya da içti. Soğuk ve karla Buchenwald yürüyüşü neredeyse onları öldürdü ve Elie'nin babası gelişlerinde dizanteri geliştirdi. Kamp 1945'te özgürlüğe kavuşmadan üç ay önce öldü. Elie sonunda iki büyük kız kardeşiyle birleşti ve Birleşik Devletler'e taşındı.
Wiesel, yaşamındaki bu özel zamanı, kendisinin ve babasının kamplarda geçirdiği süre boyunca yaşadığı mutlak dehşetlerin vurgulandığı anı gecesinde detaylarıyla anlatıyor. Kamptaki tutsaklar insanlık dışı koşullarda tutuldu ve her zaman ölüm cezası alan kötü niyetli muhafızlardan açlıktan hastalığa kadar ölüm tehdidi vardı. Wiesel'in yazıları, önümüzdeki yıllardaki eylemizminin temelini attı. Özellikle, vakfı Elie Wiesel İnsanlık Vakfı, 1993 yılında Birleşik Devletler Holokost Müzesi'nin inşasını finanse etmeye yardım etti.
Kısa bir hastalıktan sonra Wiesel 2016'da öldü. Ancak Holokost'taki Yahudi kurbanlarının deneyimlerine tanıklık etmeye devam ediyor ve ilgisizlik bir ulusun hakim duygusu haline geldiğinde ne olacağına dair sürekli bir uyarı olarak hizmet ediyor.
"Herhangi bir toplumda, nefret eden fanatikler yalnızca benden nefret etmiyor - sizden nefret ediyorlar. Herkesten nefret ediyorlar. Bir gruptan nefret eden birisi, herkesten nefret eder ve sonuç olarak kendinden nefret eder. Üstün hissetmek için nefrete ihtiyaç duyar. "
"Aşkın tam tersi nefret değil, ilgisizliktir. Güzelliğin tam tersi çirkinlik değildir, kayıtsızlıktır. Dinin tersi sapkın değil, ilgisizliktir. Hayatın tam tersi ölüm değil, yaşam ile ölüm arasındaki ilgisizliktir. "
"İnsanlar acıya ve aşağılamaya her nerede, ne zaman dayanırsa sessiz olmamaya yemin ettim. Daima taraf tutmalıyız. Tarafsız kalmak zalime yardım eder, mazluma asla. Sessizlik işkenceyi teşvik eder, asla işkence görmez. "