Sıcak hava balonu, altında bir sepet bulunan ısıtılmış hava dolu bir balondan oluşan daha hafif bir hava aracıdır. Çoğu durumda açık alev kullanılarak hava ısıtılır.
Sıcak bir balon, yüzerlilik olarak ısıtılmış havayı kullanan bir uçaktır. Sıcak hava, zarf olarak bilinen büyük bir torbada tutulur. İlk sıcak hava balonları Çin'de savaşlar sırasında askerler arasında sinyal vermek için bir yöntem olarak kullanıldı.
Balonun en büyük kısmı zarftır. Bu, çoğunlukla ısıtılmış hava ile doldurulmuş naylondan yapılmış büyük bir torbadır. Zarf normalde ters çevrilmiş bir gözyaşı gibi görünür, ancak çeşitli şekillerde yapılabilir ve genellikle reklam ve pazarlama için şirketler tarafından kullanılır. Sepet zarfın altına asılır ve yolcuları yukarıdaki brülör için gerekli olan yakıtla birlikte taşır. Brülör, havayı zarfın içindeki havayı ısıtmak için normalde propan ve bütan yakar. Pilot, irtifa kazanmak için brülörü kullanabilir. Yükseklikleri yitirmek için, bazı balonların üst kısmında, sıcak havanın kaçmasına izin verecek şekilde açılabilen geniş delikleri bulunur. Sıcak hava balonları, zeminde kapatılmadıklarından ve yüzdürme için ısıtılmış hava kullanıldıklarından, zemine benzer diğer hava araçlarından farklıdırlar.
Montgolfier kardeşler, açık bir alev üzerinde kumaşları görünce balon uçuşuna ilgi duymaya başladılar. İlk olarak 1783 yazında balon uçuşu gerçekleştirdiler. Uçuş insanlı değildi, bunun yerine bir koyun, bir ördek ve bir horoz olarak yolcu vardı. İlk bağlanmamış ve insanlı uçuş daha sonra 1783'te gerçekleşti. Uçuş 25 dakika sürdü ve yolcular yaklaşık beş mil seyahat etti. Haber, Montgolfier kardeşler hakkında hızla yayıldı ve dünyadaki birçok insan ilgisini çekti.
Montgolfier tarzı balonlar sadece ısıtılmış havanın kaldırma gücünü kullanır, ancak hibrid balonlar vardır. Bu hibrid balonlar, sıcak havadan ve ayrıca hidrojen veya helyum gibi havadaki gazlardan daha fazla yüzdürme sağlar. Helyum ve hidrojen keşfi ile sıcak hava balonu daha az popüler hale geldi. Bu yeni balonlar, sonsuza kadar havada kalabilir ve inanılmaz yüksek irtifalara ulaşabilir. Onlar mucitler Jean-François Pilâtre de Rozier'in ardından Rozière balonları olarak adlandırılır.
Ed Yost, kendi ısı kaynağını ve yakıtını taşıyabilecek bir balon tasarladı ve üretti. Bu, balonun eskisinden daha uzun süre ve daha fazla uçmasına izin verir. Yost, ilk başarılı uçuşunu 1960'da yaptı. Bunlar, dünyanın her yerinde kullanılan en yaygın sıcak hava balonu türüdür.
Sıcak hava balonu daha hafif hava taşıtıdır ve ısınmış havayı kullanarak yükselir ve yüzebilir. Balonun içindeki sıcak hava, dışındaki soğuk havadan daha az yoğun olduğu için balon yerden kalkar.
Sıcak hava balonu, balonun içindeki havayı ısıtmak için bir brülör kullanır; bu, havanın çevredeki havadan daha hafif olmasına neden olur. Hava ısındıkça balon yükselir; soğudukça alçalır.
Sıcak hava balonu, 1783 yılında Fransa'da Montgolfier kardeşler, Joseph-Michel ve Jacques-Étienne tarafından icat edilmiştir. Bu, ilk başarılı insanlı uçuşu içeren sıcak hava balonunu yaptılar.
Sıcak hava balonunun ana parçaları, kılıf (büyük balon), sepet (insanların durduğu yer) ve brülör (havayı ısıtan kısımdır).
Sıcak hava balonuna binmek, eğitimli pilotlar tarafından güvenlik kurallarına uyularak işletildiğinde genellikle güvenlidir. Yolcular her zaman talimatları dinlemeli ve uygun ekipman giymelidir.