Güneşten aldığımız radyasyon yıldızdaki nükleer reaksiyonlar sırasında salınan enerjiden kaynaklanıyor. Güneş'in ana nükleer yakıtı, helyum çekirdeği (iki proton ve iki nötron) üretmek için bir araya getirilen hidrojen çekirdeğidir (bir proton). Bu aktivitede öğrenciler, hidrojen çekirdeğinin helyum çekirdeği ve enerji üretmek için nasıl bir araya geldiğini gösteren bir şema oluşturacaktır.
İşlemdeki ilk aşamada, iki proton, Hidrojen-2 veya döteryum olarak bilinen bir proton ve nötron çifti oluşturmak üzere birleşir. Bu bir nötrino ve bir pozitron serbest bırakır. Başka bir proton döteryum çekirdeğine kaynaşarak, aynı zamanda bir pozitron açığa çıkaran Helyum-3 olarak bilinen bir nötron üçlüsü oluşturan bir çift proton oluşturur. Bir Helyum-3 çekirdeği başka bir Helyum-3 çekirdeği ile birleştiğinde, iki proton bırakan bir Helyum (He-4) çekirdeği oluşur. Bu reaksiyonun her aşamasında, enerji salınır.
Demir (Fe) 'ye kadar olan tüm elementler yıldızlardaki füzyon reaksiyonları sırasında oluşturulur. Demirden daha ağır elementler süpernova patlamalarında nötron yakalama reaksiyonları denilen bir reaksiyonda yaratılır.
Daha ileri seviyedeki öğrencilere meydan okumak için, nötrinoların ve pozitronların her aşamada neden serbest bırakıldığını düşünmelerini isteyin. Desteğe ihtiyacı olan öğrenciler için tamamlanmış örnek film şeridini kesin ve parçaları doğru sırayla bir araya getirmelerini sağlayın. Diğer bir fikir, öğrencilerinize, karbon çekirdeği yapmak için helyum çekirdeğinin birleştirilmesi gibi farklı füzyon reaksiyonlarının farklı tanımlayıcı görselleştirmelerini yaptırmaktır.
(Bu talimatlar tamamen özelleştirilebilir. "Etkinliği Kopyala"yı tıkladıktan sonra, ödevin Düzenle Sekmesindeki talimatları güncelleyin.)
Helyum çekirdeği ve enerji üretmek için hidrojen çekirdeklerinin nasıl bir araya getirildiğini göstermek için bir storyboard oluşturun. Bu Güneş gibi yıldızların içinde gerçekleşen çok önemli bir nükleer reaksiyondur.
Öğrencileri hidrojen füzyonunu basit sınıf malzemeleri kullanarak simüle etmeye teşvik edin. Uygulamalı deneyimler, öğrencilerin protonların nasıl birleşerek helyum oluşturduğunu ve enerji saldığını görselleştirmelerine yardımcı olur.
Renkli toplar, kağıt daireler veya yapı blokları gibi nesneleri toplayın ve bunları protonlar, nötronlar ve elektronlar yerine kullanın. Görsel araçlar, soyut nükleer süreçleri öğrencilere somut hale getirir.
Öğrencileri küçük gruplara ayırın ve her üye için bir parçacık kartı verin (proton, nötron, pozitron, nötrino veya foton). Rol yapma etkinliği, füzyon adımlarını canlandırır ve katılımı teşvik eder.
Öğrencilere fiziksel olarak prop'larını birleştirmeleri ve yeniden düzenlemeleri için rehberlik edin; böylece füzyon reaksiyonlarını taklit edin—protonların birleşmesi, deuteryumun oluşumu, helyum-3'ün oluşumu ve helyum-4'ün üretimi. Her adımda duraklayın ve salınan şeyleri (enerji, pozitronlar, nötrinolar) tanımlayın.
Bir öğrenci gözlemlerini paylaşması ve enerjinin ile yeni elementlerin yıldızlarda nasıl oluştuğuna odaklanın. Simülasyonu gerçek astrofizik ile bağdaştırmak, anlayışı ve kalıcılığı artırır.
Hidrojen füzyonu yıldızlar içinde hidrojen çekirdeklerinin (protonların) helyum çekirdeklerine dönüşmesi sürecidir, örneğin Güneş'te. Bu reaksiyon büyük miktarda enerji serbest bırakır ve yıldızları güçlendirir, ayrıca Dünya'daki yaşam için gerekli olan ışık ve ısıyı sağlar.
Öğrenciler, hidrojen çekirdeklerinin helyuma dönüşümünün her aşamasını gösteren bir hikaye panosu diyagramı oluşturabilir. Parçacıklar için şekiller kullanın, reaksiyonlar için oklar çizin ve sembolleri açıklayan bir anahtar ekleyin. Her adımda enerji, neutrino ve pozitronların serbest bırakılmasını vurgulayın.
Temel adımlar şunlardır: 1) İki proton, neutrino ve pozitron salarak deuteriyum oluşturmak üzere birleşir; 2) Deuteriyum, başka bir protonla birleşerek helyum-3 yapar ve bir pozitron saler; 3) İki helyum-3 çekirdeği birleşerek helyum-4 oluşturur ve iki proton saler. Enerji her aşamada serbest bırakılır.
Neutrino ve pozitronler, nükleer füzyon sürecinin yan ürünleridir. Bu salınım, enerji, yük ve diğer miktarların korunmasına yardımcı olur ve içindeki yıldızlarda füzyonun gerçekleştiğine dair kanıt sağlar.
Yıldızlardaki füzyon, daha hafif çekirdekleri birleştirerek demir (Fe) seviyesine kadar elementler oluşturur. Buna karşılık, nötron yakalama reaksiyonları süpernova patlamalarında demirden ağır elementler üretir ve büyük yıldızlar patladığında çok sayıda nötron kullanılır.