Langston Hughes, 1920'lerin Harlem Rönesansının en tanınmış yazar, şair ve oyun yazarlarından biridir. Yazıları, müzikal bir kaliteye sahip, Hughes caz müziğinden çok etkileniyor. Özellikle işçi sınıfının hayatlarına odaklanan Afrika kökenli Amerikalı deneyimini birçok farklı şekilde yazdı. Topluluğunun çalışan milletinin sadeliğini inceltmeye çalışmadı; Bunun yerine, sözlerini canlı olarak boyadı ve okuyucularına hayatlarının, mücadelelerinin, zaferlerinin ve acısının samimi bir görüntüsü verdi. Hughes, "Rüyalar" ve "Bir Rüyanın Ertelendi" adlı iki şiirinde, Martin Luther King, Jr.'nin " Ben Bir Rüya Var " deyişiyle konuşan rüyasında, 1900'lerin başında Afrikalı Amerikalıların ortak hayallerine odaklanıyor: gerçek eşitlik. "Rüyalar" da Hughes, hayaller olmadan hayat boşaldığından ve hayal kırıklığına uğratılmamasının önemini vurgular. "Ertelenen Bir Rüyada" Hughes, rüyalar ertelendiğinde ne olacağı ile ilgili önemli soruyu inceler: eşitlik mücadelesi her geçen yıl olduğu gibi daha da güçlenir mi? Hughes benzersiz bir Afrikalı Amerikan bakış açısıyla yazarken, rüyalarla ilgili şiirleri, kendi Amerikan rüyalarını sürdüren her Amerikalıyla ilişkili.
Harlem Rönesansı 1910'lardan 1930'lara dek New York'taki Harlem'de 1920'lerdeki hareketin yüksekliğiyle çiçek açan bir sanattı. Kuzey'e serbest köle göçünü takip eden yıllarda ve Güney'deki Jim Crow döneminde Harlem, daha iyi ve eşit bir yaşam arayan Afrikalı Amerikalıların cenneti oldu. Topluluk büyüdükçe orada yaşayan Afrikalı Amerikalıların kimliğini de yükseltti. Harlem Rönesansı, Alain Locke'un "Yeni Zenci" çağını çağrıştır ve Afrikalı Amerikalıların kendilerini akranları aracılığıyla tanımladı; beyaz erkekler tarafından hakim bir sistem aracılığıyla tanımlanmadı. Bu önemli kültürel hareketten ortaya çıkanlar arasında popüler olan bazı sanatçılar, müzisyenler ve yazarlar şunları içerir:
Öğrencilere History.com'daki Harlem Rönesansı hakkında daha fazla bilgi edinin.
"Rüyalar", kısa, geleneksel iki ünlü bir şiirdir. Her cetvel 4 satırdan oluşur ve sıkı bir özdeyiş tela şeması izler. İlk sütun, okuyucuyu rüyalara hızlı tutmaya çağırıyor çünkü ölecek olursa hayat "uçamayan kırık kanatlı bir kuş" gibi. İkincisi, okuyucuyu tekrar hayalleri hızlı tutmaya çağırıyor çünkü onlar gittiğinde hayat yaşıyorlar. "karla dondurulmuş çorak bir alan" dır. Her iki görüntü de umutsuzluğun ve boşluğun görüntüleridir ve insanların vazgeçtiği bir dünyayı vurgulamaktadır.
"Ertelenen Bir Rüyâ", değişen uzunluklarda dört basamaktan oluşan, kısa, geleneksel olmayan bir şiirdir. Anlatıcı, okuyucudan ertelenen rüyanın ne olduğunu düşünmesini istemekle başlar ve sonraki satırlarda spekülasyon yapmaya devam eder. Anlatıcı, rüyanın kurutup dökülmeyeceğini merak edip, "fesat gibi kokuyor" ya da yaşla birlikte tatlılaşmaya başlar. Daha sonra anlatıcı, çok uzun süre tutulan ağır bir yük gibi, sarkmaya başladığını varsayıyor. Anlatıcı şiirin sonundaki okuyucuyu, itirazlı bir son satır ile şaşkına çevirir; okuyucu, ertelenen bir rüyanın daha güçlü hale gelip gelmediğini merak ediyor; anlatıcı merak ediyor: "Veya patlar mı?"
