Edgar Allan Poe'nun "Kara Kedi", korkunç ve unutulmaz bir masal yapan ürkütücü unsurları sunar. Bu karanlık kısa öykü, korku ve suçluluğu vahşet ve şiddet ile birleştirerek sonuçta anlatıcının karısını öldürmeye yönlendiriyor. Bununla birlikte, alkolizmle mücadele, aile içi şiddetin tehlikeleri ve en günahlı günahlardan sonra gelen nihai karar da dahil olmak üzere, insan ruhundaki kusurların derinliklerinin temalarını araştırıyor. Anlatıcının da belirttiği gibi, okuyucu, hepimizin içinde yatan sapıklığı merak etmeyi bırakıyor. Anlatıcının bu kusurun kendi ruhumuzda olduğunu iddia edip etmediğini merak etmek belki de en korkunç şeydir, ayrıca sevdiğimiz insanlara karşı bu tür iddialı şiddet eylemlerinde bulunabilir miyiz?
Hikayenin ayarı, anlatıcının, ölüme mahkûm edilmesinden önceki gün başlar. Ateşten önce evi kaçınılmaz, ancak güzel bir bahçesi var. Anlatıcı rutin olarak eşine ve evcil hayvanlarına eve getirdiği kaşınma hissi ve şiddet katarak, düzenli olarak "uğrak yerleri" ya da meyhanelerde duruyor. Ateşten sonraki evi, vücudu gizlemek için mükemmel, koyu renkli, kokuşmuş bir mahzen vardır.
PACİNG
GERİLİM UNSURLARI
Gösterişçiliğin en güçlü örneği siyah-beyaz kedi biçiminde gelir; yalnızca kasık akordeonunu anımsatan Pluto gibi gözleri yok etmekle kalmaz, göğsündeki beyaz işaret de bir darağacına benzemektedir. Bu, nihai olarak anlatıcıyı bulacak yargıyı göstermektedir.
GİZEM VEYA TEHLİKE
Anlatıcının ilk baştaki hikayesini anlatmaya isteksiz olduğu, çünkü kimsenin ona inanmayacağını düşünmüyor. Daha sonra, başka çocuklardan farklı olduğunu bildiği çocukluğunda başlıyor ve sonra evliliğinin ilk yıllarına giriyor. Baş hareketi yavaş ve kasıtlı, sonuçta eşinin öldürülmesine ve ölüm cezasına çarptırılmasına yol açtı.
Boyacının ipiyle, anlatıcının gizemi Pluto'nun anlatıcının duvarına yandı; okuyucu, anlatıcının, Pluto'nun sonunu görmediğine inanmaya başladı. Buna ek olarak, anlatıcının sarhoşluğundaki şiddeti, sonunda eşinin cinayetine yol açan uçuculuk ve öngörülemezlik ortamı oluşturur.
