Dramatische poëzie is in verzen geschreven en is bedoeld om uitgesproken of gespeeld te worden. Net als verhalende poëzie vertelt dramatische poëzie een verhaal.
Dramatische poëzie is in verzen geschreven en is bedoeld om uitgesproken of gespeeld te worden, meestal om een verhaal te vertellen of een situatie uit te beelden. De meeste dramatische poëzie is in de vorm van dramatische monologen, dit zijn lange toespraken van de ene acteur tot de andere of het publiek, of monologen, die iemands gedachten zijn die hardop worden uitgesproken, ongeacht of iemand ze hoort of niet. Dramatische poëzie verschilt van verhalende poëzie doordat het is geschreven en verteld vanuit het perspectief van het personage, terwijl verhalende poëzie een verhaal is dat wordt verteld door de verteller. Een andere vorm van dramatische poëzie staat bekend als 'kastdrama'. Kastdrama is poëzie die bedoeld is om te worden gelezen en niet opgevoerd, en werd een trend in het begin van de 19e eeuw. Dichters Lord Byron en Percy Bysshe Shelley waren grote voorstanders van deze poëtische vorm.
Dramatische poëzie is ontstaan uit Sanskrietdrama's en Griekse tragedies. In de 6e en 5e eeuw vGT werd drama voor het eerst uitgevonden in Athene als onderdeel van een viering ter ere van Dionysus, de god van vruchtbaarheid, vegetatie, wijn en feestvreugde. De vroegste dramatische poëzie werd uitgevoerd in het Theater van Dionysus in Athene. Tijdens de Engelse Renaissance in de 16e en 17e eeuw kwamen dramatische verzen vaker voor bij dichters en toneelschrijvers zoals Ben Johnson en William Shakespeare die nieuwe technieken ontwikkelden.
Dramatische poëzie is een soort poëzie geschreven in de vorm van een toneelstuk of dialoog, waarbij personages spreken en interageren, vaak emoties, conflicten of verhalen verkennend door hun stemmen.
Dramatische poëzie verschilt van andere vormen zoals lyrische of narratieve poëzie doordat het gebruikmaakt van karakterspraak en dialoog, waardoor het vergelijkbaar is met een toneelstuk, terwijl andere soorten zich richten op persoonlijke gevoelens of verhalen door een enkele verteller.
Voorbeelden van dramatische poëzie zijn William Shakespeares toneelstukken, zoals Hamlet en Romeo en Julia, evenals Robert Brownings Mijn laatste hertog.
Dramatische poëzie is belangrijk omdat het verhalen en emoties tot leven brengt door karakterinteractie, lezers helpt verschillende perspectieven te begrijpen en de studie van taal en uitvoering te verrijkt.
Docenten kunnen dramatische poëzie gebruiken door studenten dialogen te laten lezen of uitvoeren, motivaties van personages te analyseren en eigen dramatische scènes te schrijven, wat creativiteit, kritisch denken en taalvaardigheden bevordert.