Wetenschapsfictie is een tak van fictie gekenmerkt door toekomstige technologie en wetenschappelijke vooruitzichten. Sciencefiction bevat vaak fantasierijke concepten, waaronder ruimtevaart, tijdreizen, buitenaardse leven, geavanceerde wapens en / of biologische verbeteringen van mens en dier.
Wetenschapsfictie is een tak van fictie gekenmerkt door toekomstige technologie en wetenschappelijke vooruitzichten. Sciencefiction bevat vaak fantasierijke concepten, waaronder ruimtevaart, tijdreizen, buitenaardse leven, geavanceerde wapens en / of biologische verbeteringen van mens en dier. Het genre vergt vaak de invloed van de wetenschap op de samenleving, vaak met een waarschuwingsbericht. Wetenschapsfictie onderscheidt zich van fantasie door zijn expliciete toeschrijving van zijn fantastische elementen tot realistische oorzaken in de wetenschappelijke theorie. Dergelijke wetenschappelijke bases kunnen worden beschreven met uiteenlopende mate van detail en nauwkeurigheid; Sommige romans leggen zorgvuldig op bestaande, controleerbare wetenschappelijke theorie, terwijl anderen hun vestigingen loslaten op de veronderstelde toekomstige doorbraken.
Terwijl fantasierijke futuristische werken al eeuwen en zelfs millennia bestaan, heeft de Wetenschappelijke Revolutie van de 17e tot 19e eeuw het begin van het moderne science fiction genre in beweging gezet. Stories zoals Francis Godwin's 1638 De Man in de Moone en Voltaire's 1752 Micromégas bevatten beide verwijzingen naar ruimtereizen. Het genre groeide in populariteit met zulke 19e-eeuwse klassiekers als Mary Shelley's Frankenstein en Robert Louis Stevenson's The Strange Case van Dr. Jekyll en Mr. Hyde . Beide verhalen hebben bijgedragen tot de 'gekke wetenschapper' figuur die sindsdien een bekend archetype is geworden in science fiction. Schrijvers zoals Jules Verne en HG Wells hebben het genre in zijn 20ste eeuwse boom gehaald. Schrijvers waaronder Arthur C. Clarke, Isaac Asimov, Ray Bradbury en George Orwell hielpen de plaats van science fiction in serieuze literatuur te versterken.
Vandaag omvat science fiction meerdere mediums, waaronder toneelstukken, romans, korte verhalen, films en tv-programma's. De populaire dystopische fictie in boeken als The Giver , Divergent en The Hunger Games is gebaseerd op science fiction elementen.
Sciencefiction is een genre van verhalen dat futuristische concepten, geavanceerde technologie, ruimtevaart, tijdreizen en geïmagineerde werelden verkent, vaak gebaseerd op wetenschappelijke principes of mogelijkheden.
Sciencefiction moedigt kritisch denken, creativiteit en nieuwsgierigheid over wetenschap en technologie aan. Het helpt leerlingen ethische vragen te onderzoeken en toekomstige mogelijkheden te visualiseren, waardoor het een waardevol onderwijsmiddel is.
Leraren kunnen sciencefiction-verhalen en films gebruiken om discussies op gang te brengen, schrijfopdrachten te inspireren, te koppelen aan wetenschapslessen en leerlingen te helpen complexe concepten op een leuke manier te begrijpen.
Populaire sciencefictionboeken voor studenten zijn onder andere De Hongerspelen door Suzanne Collins, Een vouw in de tijd door Madeleine L'Engle en Ender's Game door Orson Scott Card.
Sciencefiction is gebaseerd op wetenschappelijke ideeën en mogelijke toekomstige technologieën, terwijl fantasy vaak magische elementen en niet-wetenschappelijke omgevingen bevat.