Czteroletnia Sarah uwielbiała szkołę i tak bardzo chciała jechać autobusem do przedszkola. Tego lata, w oczekiwaniu na rozpoczęcie nauki w szkole, z podekscytowaniem zapyta o autobus do szkoły. Nadszedł pierwszy dzień szkoły, podobnie jak autobus, punktualnie. Sarah zamarła ze strachu na przednich schodach, nieprzygotowana na głośny hałas silnika, migające światła i jak zaangażować dzieci już w autobusie.
Matka Sary zbadała i wypróbowała cenne narzędzie pomagające ludziom nawigować w trudnych i nowych sytuacjach społecznych: Social Story . Oto przykład społecznościowej scenorysu dla Sarah i jej dążenia do przezwyciężenia społecznej blokady drogi jazdy autobusem:
Większość z nas przyjmuje za pewnik zdolność przewidywania, jak inni będą reagować, myśleć i zachowywać się w interakcjach społecznych. Ci, którzy doświadczają blokad społecznych, często mają trudności z przewidywaniem działań innych, co czasami prowadzi do strachu lub niewłaściwych zachowań. Historie społeczne oferują nieco dystansu między osobą a nowym lub trudnym programem społecznym i pozwalają na częste ćwiczenia we własnym, wygodnym tempie.
W przypadku Sarah pracowała z nauczycielami, patologami mowy i jej rodzicami przy zabawnej opowieści o jeździe autobusem, dopóki nie poczuła się wystarczająco dobrze, aby zrobić kolejny krok. Pomagało jej poruszać się po jej społecznej blokadzie we własnym czasie i na własnych warunkach.
Kiedy osoby napotykają przeszkody społeczne, często potrzebują pomocy w nowej lub przytłaczającej sytuacji, takiej jak towarzyskie na przyjęciu urodzinowym lub po raz pierwszy w autobusie szkolnym. Historie społecznościowe zwiększają pewność siebie poprzez powtarzanie, co czyni te trudne doświadczenia mniej przerażającymi i przewidywalnymi.
Koncepcja opowiadań społecznych została stworzona przez Carol Gray w 1991 r. Do użytku zarówno z dziećmi, jak i dorosłymi z autyzmem. Miała nadzieję, że lepiej im to pomoże w różnych sytuacjach społecznych. Chociaż jej docelową grupą docelową były osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD) , Gray specjalnie ją stworzył dla osób o wyższych umiejętnościach komunikacyjnych. Dziś korzystanie z historii społecznościowych rozszerzyło się na wszystkich typów studentów , w tym uczniów ze znacznymi deficytami komunikacyjnymi.
Rozszerzenie wykorzystania historii społecznościowych o osoby ze wszystkich punktów spektrum autyzmu pomogło jej przejść do tego, co wiemy dzisiaj. Często używanym i wymiennym terminem na te historie jest Rozmowa komiksowa . Termin pochodzi od wizualnego podobieństwa do komiksu. Scenorysy mają tę samą konfigurację wizualną, ale autor ma zaletę wyboru tonu opowieści. Układ scenorysu pozwala każdej części lub krokowi mieć własną komórkę, co oznacza, że każda komórka jest osobnym fragmentem historii. Tworzy również łatwiejszy do zarządzania produkt dla uczniów, którzy go używają.
| Rodzaj | Przykładowe tematy |
|---|---|
| Codzienne umiejętności życiowe |
|
| Niespodziewane wydarzenia |
|
| Przejścia |
|
| Umiejętności młodzieży |
|
| Sytuacje społeczne |
|
Wiele historii może być używanych wielokrotnie dla różnych osób, ale prawdopodobnie będziesz chciał mieć bardziej spersonalizowaną historię społeczną, aby pomóc konkretnym osobom w ich własnych blokadach na drodze. Historia społeczna ma być pouczająca i bezpieczna, dlatego ważne jest, aby nie robić typowego komiksu ani nie komplikować historii. Jest kilka wskazówek, które należy wziąć pod uwagę podczas pisania:
Pisanie historii społecznej jest szczególnie ważne, ponieważ jej podstawą jest perspektywa osoby stojącej przed blokadą społeczną. Przed rozpoczęciem określ cel historii: jaki problem chcesz rozwiązać?
Czy jest jakaś sytuacja, która powoduje, że się zachowuje? Czy istnieje scenariusz, z którego próbuje uciec? Czy są planowane zmiany w rutynie?Odpowiedzi na takie pytania stanowią świetne tematy do opowiadań społecznych. Znalezienie podstawowego problemu może wymagać trochę pogrzebania, przeprowadzając wywiady z nauczycielami, przyjaciółmi, rodzicami i innymi osobami z unikalnym wglądem w blokadę społecznościową. Po zidentyfikowaniu problemu możesz poszukać sposobów jego rozwiązania.
Historie społeczne opowiadają o konkretnych sytuacjach. Jeśli dana osoba ma poważne obawy związane ze zmianą rutyny, wybierz jedną sytuację, na przykład wizytę u dentysty, i stwórz prostą, ale szczegółową historię. Szczegółowa historia koncentruje się na kilku kluczowych punktach:
Dla Sary nieoczekiwany hałas autobusu był trudny do przetworzenia i nie była pewna, co powiedzieć dzieciom lub kierowcy. Prosta historia pomogła jej przewidzieć normalny hałas w autobusie, podpowiedziała pozdrowienia dla kierowcy i uczniów oraz pochwaliła jej wysiłki, aby podjąć decyzję o jeździe autobusem.
Celem korzystania z historii społecznej jest stworzenie większej świadomości społecznej, oferowanie komfortu i znajomości, a czasem sugerowanie możliwych zachowań i połączeń. Zachęcaj do bardziej pozytywnych poglądów i zmniejszaj niepokoje społeczne, pokazując, że jednostka odnosi sukcesy i jest zaangażowana społecznie. W przypadku historii, które dotyczą umiejętności codziennego życia, nacisk kładziony jest na jednostkę i daje jej możliwość samodzielnego działania. Historie społeczne obejmujące interakcje z innymi ludźmi powinny być przystępne i uspokajające. W obu przypadkach używaj pozytywnego języka, aby upewnić się, że dana osoba czuje się bezpiecznie i może odnieść sukces.
„Celem Historii społecznej jest dzielenie się dokładnymi informacjami za pomocą procesu, formatu, głosu i treści opisowych, znaczących oraz bezpiecznych fizycznie, społecznie i emocjonalnie dla odbiorców. Każda historia społeczna ma ogólną cierpliwość i uspokajający ton . ”
Utrzymaj język prosty i obecny, dzieląc scenariusz na tyle mniejszych kroków, ile to konieczne. Bądź bardzo konkretny z możliwymi działaniami i zwrotami. Im więcej informacji, tym lepiej, ale nadal utrzymuj podstawowy język.
Istnieją cztery rodzaje zdań używanych do opowiadania samej historii społecznej:
| Zdania opisowe: | Odpowiedz na pytania „wh”:
|
|---|---|
| Zdania perspektywiczne: | Daj wgląd w to, jak się czują inni i co myślą inni.
Na przykład: „Inne dzieci w autobusie są podekscytowane szkołą i cieszą się, że codziennie widzą Sarę!” |
| Zdania dyrektywy: | Podaj sugestie odpowiedzi specyficzne dla osoby korzystającej z historii.
Podaj delikatne wskazówki, takie jak: „Sarah próbuje…” |
| Zdania kontrolne: | Użyj jako przypomnienia, aby przypomnieć sobie informacje z historii społecznościowej. |
Historie społeczne mają tyle długości, stylów i odmian, ile jest tematów. W zależności od wieku osoby korzystającej z opowieści może ona zawierać zdjęcia osoby lub faktycznych lokalizacji lub przedmiotów. W przypadku starszych dzieci i dorosłych można stosować bardziej złożone zdjęcia, ale należy pamiętać o potrzebie prostoty. Obrazy z zatłoczonym tłem lub skomplikowanymi szczegółami mogą rozpraszać uwagę i zabierać lekcję ogólnej historii. W razie wątpliwości należy zachować prostotę .
Biblioteka scen i postaci w Storyboard That stale się powiększa, pozwalając na nieskończoną liczbę kombinacji. Postacie są edytowalne, dzięki czemu można je przypominać określonych uczniów, dla których tworzone są historie. Twórca może również przesyłać własne zdjęcia , które mogą być pomocne dla tych studentów, którzy wymagają wyraźnej prezentacji wizualnej (samochód MUSI być obrazem prawdziwego samochodu Mamy).
Proszę pamiętać ze względów bezpieczeństwa i prywatności, Storyboard That nie zezwala na przesyłanie zdjęć dzieci poniżej 13 roku życia.
Najlepszym momentem na przedstawienie historii społecznej jest niski poziom emocji, a koncentracja może pozostać wysoka. Po przeczytaniu lub przedstawieniu historii rodzinie i przyjaciołom osoba tworzy pozytywny związek ze scenariuszem. Rozwijanie pewności siebie jest kluczem do sukcesu w historii społecznościowej w poruszaniu się na przeszkodzie, więc wprowadzenie historii społecznej po negatywnym doświadczeniu może być postrzegane jako kara za złe zachowanie, a nie dążenie do osiągnięcia pozytywnego celu. A ponieważ charakter blokad dróg społecznościowych może się zmienić, Twoja historia może się zmienić. Dostosuj w razie potrzeby i często, aby zachować aktualność i aktualność.
Niezależnie od tego, czy dana osoba ma do czynienia z powszechną blokadą społeczną, podobną do lęku Sary przed jazdą autobusem, czy rozumienia rozwodu, czy czegoś wyjątkowego, takiego jak manewrowanie konkretnej wizyty u lekarza, historie społeczne oferują nauczycielom, rodzicom, terapeutom i innym sprawdzone skuteczne narzędzie w zadaniu aby zapewnić jednostkom wgląd i zrozumienie świata społecznego.
Historie społeczne to krótkie i proste opowieści, które pomagają jednostkom w radzeniu sobie z wyzwaniami społecznymi, przed którymi mogą stanąć dzieci autystyczne, takimi jak udział w imprezie lub pierwsza podróż autobusem szkolnym. Wzmacniając przekaz poprzez powtarzanie, wyjątkowe historie społeczne mogą zwiększyć pewność siebie i sprawić, że te trudne sytuacje będą mniej zastraszające i łatwiejsze do opanowania dla dziecka.
Carol Gray stworzyła Historie społeczne w 1991 roku, aby wspierać osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD), w tym osoby z zaawansowanymi zdolnościami komunikacyjnymi.
Aby napisać skuteczną historię społeczną, warto zacząć od jasnego celu, wybrać konkretny scenariusz, przyjąć pozytywny i wspierający ton, używać nieskomplikowanych słów i prostego tekstu, dodać wsparcie wizualne, podać dokładne informacje i dostosować historię aby zaspokoić wyjątkowe potrzeby danej osoby.
Tworząc historię społeczną dla dzieci autystycznych i innych dzieci, ważne jest, aby zachować ogólnie cierpliwy i uspokajający ton. Powinien dokładnie przekazywać informacje przy użyciu opisowego i znaczącego procesu, formatu, głosu i treści, które przyniosą pozytywne rezultaty i będą bezpieczne zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie dla docelowych odbiorców.
Przykładem historii społecznej w klasie jest podniesienie ręki, gdy chcesz, żeby przyszła kolej na zabranie głosu. Inne obejmują spacery po klasie i innych obszarach szkoły, przygotowywanie się na nieoczekiwane wydarzenia i dzielenie się z innymi dziećmi.
Chociaż istnieją odmiany i adaptacje, cztery główne typy to: opisowy, perspektywiczny, dyrektywny i kontrolny.
Dobra historia społeczna to taka, która jest dostosowana do konkretnych potrzeb, preferencji i wyzwań danej osoby. Aby było skuteczne, powinno być również jasne i konkretne, pozytywne, przewidywalne, pełne szacunku i znaczące.