Tematy, symbole i motywy ożywia się podczas korzystania ze scenopisu. W ramach tej aktywności uczniowie będą identyfikować motywy i symbole z historii oraz wspierać ich wybór szczegółami z tekstu.
Choroba psychiczna jest głównym tematem opowieści, a narrator jest leczony za najbardziej prawdopodobną depresję poporodową lub coś podobnego. Ponieważ narrator jest izolowany, aby lepiej leczyć się, pozostaje jej wyobraźni, patrzy codziennie na tapetę. Ona nie jest leczona nowoczesnymi metodami medycyny, gdzie mówi się i leki są przepisywane; Zamiast tego, spirala głęboko w jej własnym umyśle, a jej umysł psychiczny pogarsza się. Opowieść podkreśla cierpienia chorych psychicznie, zwłaszcza w tym okresie, gdzie medycyna szukała siły emocjonalnej i moralnej jako odpowiedzi na dolegliwości fizyczne.
Charlotte Perkins Stetson zdecydowanie nie zgadzała się z leczeniem kobiet, zwłaszcza tych cierpiących na choroby psychiczne, przez męską dominację medyczną. Podkreśla to z narratorem, który jest odizolowany od znajomych i innej rodziny, i nie oczekuje, że w ogóle uzna swoje uczucia lub stan. Jej mąż i inni lekarze w tym czasie zalecili "Odprężające leczenie", opracowane przez dr Silasa Weira Mitchell'a (w tej opowieści), co w rzeczywistości przyczynia się do zaostrzenia objawów choroby psychicznej jeszcze bardziej. Szczególnie dla kobiet czuli się winni za "niewidzialną chorobę", a ich domniemana niższość wśród mężczyzn została uwydatniona przez ich niezdolność do wyleczenia umysłów wyłącznie przez siłę woli.
Jednym z fundamentów współczesnej psychologii jest swobodna ekspresja emocji i myśli w odkrywaniu rzeczy, które sprawiają kłopoty pacjentowi. Natomiast narrator nie musi nawet myśleć o swoim stanie, zdaniem jej męża i nie wolno jej wyrażać emocji w dzienniku, ale czyni to w tajemnicy. Powoduje to narrator narratora, ale także poczucie wolności i ciężaru wyrwanego z jej ramion. Uznając jej uczucia, mogła bardzo dobrze zapobiec pogrążeniu się w szaleństwie dłużej niż by to zrobiła, stosując się ściśle do wytycznych męża.
Żółta tapeta i wzór w przedniej szkółce w pierwszej kolejności jest nudny, nawet odrażający, dla narratora. Wzbudza ją wzruszenie. Ponieważ tygodnie i jej izolacja noszą się, ostatecznie jej obsesja na temat tapety atakuje zmysły i umysł. Tapeta ostatecznie symbolizuje uwięzioną kobietę w narratorze, który jest naprawdę chory i potrzebuje pomocy, ale jest odczuwany jako słaby i nerwowy przez męskich lekarzy. W końcu tapeta uosabia jej załamanie psychiczne, gdy narrator w końcu uwalnia kobietę za tapetę, a jej świadomość łączy się z wyobrażoną kobietą. W jej awarii narrator wreszcie znajduje wolność
Ukryty pamiętnik, który utrzymuje narrator, gdy jej mąż nie szuka, staje się źródłem wolności myśli i wyobrażenia dla narratora, który został poinformowany, aby nawet nie pomyśleć o jej stanie z obawy przed opanowaniem jej umysłu i za dużo. Jest to miejsce, w którym potrafi wyrazić swoje obawy, poczucie winy i niechęć wobec męża i lekarzy do leczenia, które nie czyni tego lepiej, ale gorzej. Jest to również miejsce, w którym potrafi wyrazić swoją frustrację w jej izolacji od rodziny i przyjaciół.
Narrator skupia się na różnicach, które widzi i doświadcza w domu w ciągu dnia iw wieczorach księżyca. Sama szklarnia robi się dużo światła słonecznego ze wszystkich stron w ciągu dnia i jest tak, jak słońce przesuwa się po pokoju, w którym narrator widzi zmiany wzorów na tapecie. W świetle księżyca wzór staje się jak barki, ukrywając uwięzioną kobietę. Za dnia kobieta stojąca jest podupadana i cicha, podobnie jak narrator; Ale w nocy obudzi się i potrząsa barami, aby uciec, podobnie jak wewnętrzne zamieszanie i choroba narratora.
(Te instrukcje są w pełni konfigurowalne. Po kliknięciu „Kopiuj działanie”, zaktualizuj instrukcje na karcie Edytuj zadania.)
Utwórz storyboard, który określa powtarzające się tematy w "żółtej kartce". Zilustruj instancje każdego motywu i napisz krótką opisy poniżej każdej komórki.