W wyniku zmiany chemicznej powstają nowe substancje. Jest to kluczowa różnica między zmianami chemicznymi i fizycznymi. Studenci będą musieli być świadomi wskaźników, czy zachodzi reakcja chemiczna. W tym ćwiczeniu uczniowie utworzą mapę pająków identyfikującą i ilustrującą oznaki zmiany chemicznej.
Zmiana koloru to znak, że może zachodzić zmiana chemiczna. Przykładem reakcji, która powoduje zmianę koloru, jest rdzewienie żelaza. W tej reakcji żelazo reaguje z tlenem w obecności wody. Powstający tlenek żelaza ma kolor pomarańczowy / brązowy, inny niż szary metaliczny kolor żelaza.
Jeśli powstaje gaz, wówczas zachodzi reakcja chemiczna. Wyraźnym tego dowodem są bąbelki w cieczy. Nie należy tego mylić z gotowaniem, ponieważ gotowanie jest zmianą fizyczną.
Zmiana temperatury, wzrost lub spadek, może wskazywać na wystąpienie reakcji chemicznej. Po uwolnieniu energii reakcję można opisać jako egzotermiczną. Gdy energia jest pobierana, reakcję można opisać jako endotermiczną.
Czasami po połączeniu dwóch cieczy może powstać substancja stała. To ciało stałe jest znane jako osad i może spaść na dno lub spowodować zmętnienie poprzednio klarownej cieczy.
Jeśli po reakcji wystąpi zauważalny zapach, może to oznaczać zmianę chemiczną. Przykładem tego jest kwaśne mleko.
(Te instrukcje są w pełni konfigurowalne. Po kliknięciu „Kopiuj działanie”, zaktualizuj instrukcje na karcie Edytuj zadania.)
Utwórz mapę pająka na temat wskaźników zmian chemicznych.
Zaangażuj uczniów, pozwalając im zobaczyć wskaźniki zmian chemicznych na własne oczy w bezpiecznych, łatwych do przygotowania eksperymentach. Praktyczne aktywności pomagają uczniom powiązać teorię z obserwacjami z życia codziennego, sprawiając, że nauka jest zapadająca w pamięć i znacząca.
Używaj łatwo dostępnych przedmiotów, takich jak ocet, soda oczyszczona, stalowa wełna, sok z cytryny lub mleko. Zbieranie znanych materiałów ułatwia przygotowanie i obniża koszty w klasie.
Wykorzystaj zmianę koloru przy rdzewieniu stalowej wełny w occie, produkcję gazu przy sodzie oczyszczonej i occie, zmianę temperatury przy reakcji sody i chlorku wapnia, osad przy mieszaniu soli Epsom i płynu do mycia naczyń, oraz zmianę zapachu przez kwaśnienie mleka. Przydziel grupom różne wskaźniki, aby aktywnie uczestniczyły w zajęciach.
Zachęcaj do uważnej obserwacji zmian, takich jak nowe zapachy, bąbelki, zmiany koloru czy różnice temperatur. Niech uczniowie zapiszą swoje spostrzeżenia w zeszytach naukowych lub na arkuszach roboczych.
Zachęć uczniów do podzielenia się tym, co zauważyli i powiązania wyników z omawianymi wskaźnikami. Wyjaśnij błędne przekonania i wzmocnij, jak każdy eksperyment ilustruje określony wskaźnik zmiany chemicznej.
Wskaźniki reakcji chemicznej obejmują zmianę koloru, wytwarzanie gazu (bąbelki), zmianę temperatury (uwolniona lub pochłonięta energia), powstawanie osadu (ciała stałego) oraz wyraźny zapach. Te oznaki pomagają uczniom zidentyfikować, kiedy podczas reakcji powstaje nowa substancja.
Zmiana chemiczna tworzy nowe substancje o różnych właściwościach, podczas gdy zmiana fizyczna tylko zmienia wygląd lub stan materiału, nie zmieniając jego tożsamości. Na przykład, rdzewienie jest chemiczne, a topnienie lodu jest fizyczne.
Poproś uczniów, aby stworzyli mapę pająka, która identyfikuje, ilustruje i opisuje znaki reakcji chemicznej, takie jak zmiana koloru, produkcja gazu, zmiana temperatury, powstawanie osadu i zapach. To narzędzie wizualne pomaga w utrwaleniu wiedzy.
Zmiana koloru często oznacza, że powstała nowa substancja o innych właściwościach, co jest kluczowym sygnałem reakcji chemicznej. Na przykład, gdy żelazo rdzewieje, zmienia się z szarego na pomarańczowo-brązowy z powodu powstania tlenku żelaza.
Gazowe bąbelki z reakcji chemicznej pojawiają się podczas reakcji i oznaczają powstawanie nowej substancji, na przykład podczas mieszania octu z sodem oczyszczonym. Gotowanie natomiast jest zmianą fizyczną, wywołaną podgrzewaniem cieczy, a nie tworzeniem nowej substancji.