Opowieść o Życiu Urządzeń Hutniczych Douglasa Douglassa
Ten zestaw zdarzeń można znaleźć w następujących artykułach i zasobach:
Trójkąt Retoryczny: Ethos, Pathos, Logos
Katherine Docimo i Kristy Littlehale
Świetnym sposobem na zwiększenie zrozumienia skutecznych argumentów jest skorzystanie z Ethos, Pathos i Logos. Ethos to wiarygodność mówcy lub pisarza; patos wciąga publiczność poprzez emocjonalne połączenie, a logos wykorzystuje logikę, rozumowanie, dowody i fakty, aby poprzeć argument. Kluczem do silnego, perswazyjnego pisania jest umiejętność analizowania i potwierdzania lub obalania retoryki innych argumentów.
Opowieść o Życiu Fredericka Douglassa, Amerykańskiego Niewolnika
Plany Lekcji Autorstwa Bridget Baudinet
Narracja o życiu Fredericka Douglassa została napisana przez samego Fredericka Douglassa i opublikowana w 1845 roku. Ponad 250 lat później narracja nadal pozostaje potężnym dziełem, zarówno ze względu na żywe okno, jakie zapewnia na temat niewolnictwa na amerykańskim Południu, jak i na jego wymowna obrona praw człowieka.
Storyboard Opis
Opowieść o Życiu Urządzeń Hutniczych Douglasa Douglassa
Tekst Storyboardowy
- LOGO
- Pan William Freeland, podobnie jak pan Edward Covey, dawał nam wystarczająco dużo, aby jeść; Ale w przeciwieństwie do pana Covey dał nam wystarczająco dużo czasu na posiłki. Pracował ciężko, ale zawsze pomiędzy wschodem słońca i zachodu słońca. Potrzebował wiele pracy, ale dał nam dobre narzędzia do pracy. Jego gospodarstwo było duże, ale pracował wystarczająco dobrze, aby to zrobić, i z łatwością, w porównaniu z wieloma sąsiadami.
- PATOS
- ETOS
- Stawiam swoją reputację na tego człowieka!
- Rachunek Douglassa jest prawdziwy i sprawiedliwy.
- Douglass czyni przekonujący argument ze względu na jego dobrze napisane, logiczne konto. Posługuje się wyrafinowanym słownikiem wraz z określonymi, sprawdzonymi nazwami i lokalizacjami geograficznymi. Pisze rzetelnie i daje kredyt, jeśli jest to konieczne, aby uniknąć oskarżeń o niesłuszne nastawienie.
- Douglass opisuje okrutne pobicia niewolników otrzymane żywe szczegóły. Jego elokwentny język wzbudza litość w czytelniku. Jego relacje są najsilniejsze, gdy opisuje świadczenie nadużycia innych jako przerażonego dziecka. Pisze: "Żadne słowa, ani łzy, ani modlitwy, ani zgorszenia, nie wydały się jego żelaznym sercem z krwawego celu ... Byłem dzieckiem, ale pamiętam to. byle co."
- Powieść Douglassa zaczyna się od przedmowy znanego znicza Williama Lloyda Garnizona oraz listu od abolicjonisty Wendella Phillipsa. Ci szanowani ludzie działają jako świadkowie, świadcząc o dobrym charakterze Douglassa. Douglass buduje swoją wiarygodność, odmawiając uwierzyć w przesądy i przedstawiać siebie jako pracowitego, inteligentnego, chrześcijańskiego chrześcijaństwa.
Utworzono ponad 30 milionów scenorysów