Dil ve sosyal beceriler, küçük bir çocuğun gelişiminde sürekli olarak odak noktasıdır. Oyuncakları paylaşmak, sırayla hareket etmek, itmek yerine sözcükleri kullanmak; bu soyut fikirlerin öğretilmesi zor konular olabilir. Ancak bazen unutuyoruz ve araştırmalar küçük çocukların oyun ve etkileşim yoluyla öğrendiklerini gösteriyor. Kilometre taşlarının hızlı bir şekilde gözden geçirilmesi ve uygulamaya yönelik bazı somut, ilgi çekici, gelişimsel olarak uygun fikirlerle, ebeveynler ve öğretmenler hem normal gelişim gösteren hem de özel ihtiyaçları olan küçük çocuklarda bu becerilerin desteklenmesine yardımcı olabilirler.
Çocuklar kendi hızlarında gelişirler ancak ortalama bir aralıkta gelişimsel dönüm noktalarına ulaşırlar. Bunlar ebeveynlerin ve bakıcıların ne beklemeleri ve desteklemeleri gerektiğini anlamalarına yardımcı olmak için önemli kılavuzlardır (ve bunlar kılavuzlardır, hiçbir çocuk bir yaşına geldiği için hemen kalkıp yürümeye başlamaz). Çocuk doktorları da kontroller sırasında bu kilometre taşlarını takip eder. Endişeleriniz varsa, önce onlarla konuştuğunuzdan emin olun. Gecikme veya özel ihtiyaçları olan çocuklar için, onlarla oldukları yerde tanışın ve gerektiğinde uyarlamaları kullanarak bir sonraki adım üzerinde çalışın. İşte günlük oyunlarınızda kullanabileceğiniz bazı fikirlerin yer aldığı kısa bir inceleme.
6-9 ay arasında bebek, "ah-eh-oh" sesli harflerini bir araya getirerek dil ile oynamaya başlayacaktır. Ayrıca kendiliğinden gülümsüyorlar ve sosyal etkileşimlere tepki veriyorlar, bu yüzden karın üstü pozisyonda yere yattığınızdan ve onlarla yüzler ve sesler çıkardığınızdan emin olun! Bebekler ayrıca tercih göstermeye ve istedikleri eşyalara ulaşmaya başlıyor; İstedikleri öğeyi yüzünüze getirip şunu etiketleyerek dili teşvik etmenin tam zamanı: “Bardağa uzandığını görüyorum! Bardağı istiyorsun!” Yüzler son derece önemlidir, dilin yanı sıra sosyal büyümeyi ve etkileşimi de teşvik eder, bu nedenle bu becerilere erken başlamak hem bakıcılar hem de bebekler için pratik yapmak önemlidir.
12-18 aylıkken artık yürümeye başlayan çocuk, tanıdık nesneleri (telefon, fırça, kaşık) tanımaya başlar ve “hayır” der veya başını sallar (dokuz ayda bu tercihin her geçen gün güçlendiğini düşünün). Muhtemelen "anne", "baba", "fincan", "ben" gibi basit tek sözcükler de vardır. Yeni yürümeye başlayan çocuklar ilginç bir şey göstermek için işaret etmeli (Uçak? Köpek?) ve tanıdık yetişkinlere sevgi göstermelidir. Parkta yürürken ya da okuldan eve dönerken ilginç eşyaları gösterin. Sadece işaret etmek yerine kelimeleri kullanarak etiketlemek ve tanıtım yapmak için şarkıların/yiyeceklerin öğelerini veya resimlerini yüzünüze getirme pratiği yapmaya devam edin! Çocuk kelimenin oluştuğunu ne kadar çok görürse onu taklit etme olasılığı da o kadar artar.
Arkasında cırt cırtlı veya mıknatıslı şarkı kartları kullanabilir ve bunları sizin ve çocuğunuzun düzenli olarak oynadığı bir alana (mutfak, çember zamanı, okuldaki halı) bırakabilirsiniz. İki resmi yüzünüzün her iki yanına getirin ve çocuğa şunu sorun: "'Twinkle Twinkle'ı mı yoksa 'Row Your Boat'ı mı istiyorsunuz?" Kartı yüzünüze getirmek, göz temasını ve talep üzerine sosyal etkileşimi teşvik eder. Bakışlarını veya işaretlerini takip edin ve yaptıkları seçimi etiketleyin. “'Teknenizi Kürek Çekin'i işaret ettiniz! Harika. 'Row Your Boat' şarkısını söyleyeceğiz. Hazır olun, hazırlanın, yola çıkın!”
18-24 ay arasında bu küçük insanlar vücudun bazı kısımlarını tanımaya ve “Bloğu kutuya koy” gibi basit talimatları uygulamaya başlarlar. Sosyal açıdan yeni yürümeye başlayan çocuklar hem akranlarını hem de yetişkinleri taklit etmeye başlıyor ve özellikle yemek yeme, inşaat yapma veya diş fırçalama gibi günlük rutinlerde bağımsızlık göstermeye başlıyor. Bu aktiviteler üzerinde çalışmanın bazı eğlenceli yolları, taklit şarkılar ve oyunlar oynayarak eşyaları başınıza, dizlerinize ve ayaklarınıza koymak ve çocuğu da bunu denemeye davet etmektir. Müzik ve görsel ipuçları, yürümeye başlayan çocuğun bağımsızlığıyla mücadelede harika bir destektir. Rutin çizelgeler bağımsızlığı desteklerken yetişkinlerin de takılıp kalmadan günü devam ettirmesine olanak tanır.
Üç yaşındaki çocuklar “in”, “on” ve “under” edatları gibi dilin daha zor nüanslarını anlamaya başlar. Ayrıca daha çeşitli duyguları da anlıyorlar. Sosyal olarak, bir arkadaşlarına sevgi ve ilgi göstermeyi ve oyunlarda sırayla nasıl hareket edeceklerini öğreniyorlar. Hissetme biçimlerini değiştirmek için karikatür yüzleri kullanmak ve kendileri veya arkadaşları için farklı duyguları ifade etmek amacıyla duygu çizelgeleri kullanmak gibi görsel hatırlatıcılar bu becerilerin uygulanmasında yardımcı olabilir.
Çocuklarla duygular veya yüz özellikleri hakkında oyunlar oynamak için yazdırılabilir boş yüzü kullanın. Oyun hamuru veya resimlerden çıktılar kullanarak çocuklardan mutlu/üzgün/kızgın/hüzünlü vb. şeyler yapmalarını isteyin. yüzler. Böyle hissettikleri bir zamandan ve bununla nasıl başa çıktıklarından bahsedebilirsiniz.
Storyboard That yazdırmak için birden fazla seçenek vardır; böylece siz ve çocuğunuz için en iyi olanı seçebilirsiniz.
Bir çocuk dört yaşına geldiğinde, başlangıcı, ortası ve sonu net olmasa da hikayeler anlatmaya başlar. Ayrıca gerçek ile hayali olanı ayırt etmeyi hâlâ öğreniyorlar, dolayısıyla bu hikayeler çok ilginç hale gelebilir! Yaratıcı çocukların (veya sessiz çocukların veya herhangi bir çocuğun) elle çizilmiş veya çocuk dostu bir platformda resimler aracılığıyla hikayelerini anlatmalarına yardımcı olun, siz de kendi hikayelerini anlatmak için onların sözlerini yazın. Ayrıca başlangıç, orta ve bitiş resimlerini karıştırıp çocuktan bunları sıralamasını isteyerek sıralama üzerinde çalışabilirsiniz. Bazı örnekler için okul öncesi çocuklara yönelik sosyal hikaye örneklerimize göz atın.
Beş yaşına geldiğinde çocuklar tam cümleler kullanarak basit hikayeler anlatıyorlar. Sosyal olarak memnun etmek ve arkadaş gibi olmak isterler, bu nedenle olumlu dille örnek olmak ve sırayı almak çok önemlidir. Sıra alma, rutin ve kuralları hatırlatmak için bu görsel destekleri çıkarın.
Resimler çocukların, özellikle de küçük çocukların veya özel ihtiyaçları olan çocukların, dil ve sosyal becerileri öğrenmelerine/pratik yapmalarına yardımcı olur. Bir çocuğu mevcut seviyesinde tanıyarak ve gelişimini yaratıcı, ilgi çekici müdahalelerle destekleyerek, bu beceriler geliştirilebilir ve günlük durumlarda kullanılacak şekilde genişletilebilir. Becerilerle oynamayı ve eğlenmeyi unutmayın, onlar da öyle yapacak.
Dil becerilerinin sosyal beceriler üzerinde önemli bir etkisi olabilir. Etkili iletişim kurma, uygun üslup ve beden dilini kullanma ve başkalarının bakış açılarını anlama yeteneği, güçlü sosyal becerilerin çok önemli bileşenleridir. Güçlü dil becerilerine sahip öğrenciler, kendilerini ifade etmek, ilişkiler kurmak ve sosyal durumlarda başarılı bir şekilde gezinmek için daha donanımlıdırlar. Öte yandan, dil becerileri zayıf olan öğrenciler iletişim kurmakta zorlanabilirler, arkadaş edinmekte zorlanabilirler ve sosyal izolasyon yaşayabilirler. Bu nedenle, dil becerilerini geliştirmek, olumlu sosyal becerileri geliştirmenin kritik bir bileşenidir.
Öğretmenler, öğrencilerin dil ve sosyal becerilerini geliştirmelerine yardımcı olmada önemli bir rol oynamaktadır. Bazı etkili stratejiler, öğrencileri sınıf tartışmalarına katılmaya teşvik etmeyi, iletişim tarzları hakkında geri bildirim sağlamayı, yeni sözcükleri tanıtmayı ve olumlu sosyal etkileşimleri modellemeyi içerir. Öğretmenler ayrıca açık iletişim ve işbirliğine değer veren destekleyici bir sınıf ortamı oluşturabilir ve öğrencilerin gruplar veya çiftler halinde birlikte çalışması için fırsatlar sağlayabilir. Ayrıca öğretmenler, öğrencilerin empati, aktif dinleme ve çatışma çözme gibi önemli sosyal ve iletişim becerilerini geliştirmelerine yardımcı olabilecek sosyal ve duygusal öğrenme (SEL) etkinliklerini müfredatlarına dahil edebilir. Öğretmenler bu stratejileri kullanarak öğrencilerin dil ve sosyal becerilerini geliştirmelerine yardımcı olarak daha güçlü ilişkilere, daha iyi iletişime ve akademik başarının artmasına yardımcı olabilir.
Ebeveynler ve bakıcılar, çocuklarında dil ve sosyal becerilerin gelişimini desteklemede kritik bir rol oynayabilir. Bazı etkili stratejiler, çocuklarını sohbet etmeye, kitap okumaya, müzik dinlemeye, başkalarıyla oynamaya ve sosyal fırsatları aramaya teşvik etmeyi içerir. Çocuklar genellikle başkalarını gözlemleyerek ve taklit ederek öğrendiklerinden, ebeveynler ve bakıcılar da olumlu sosyal etkileşimleri ve iletişim becerilerini kendileri modelleyebilirler. Ebeveynlerin ve bakıcıların, çocuklarına empati ve bakış açısı alma becerilerini geliştirmelerine yardımcı olabilecek farklı kültürlerden ve geçmişlerden bireylerle etkileşim kurmaları için fırsatlar sağlamaları da önemlidir. Ek olarak, çocuklarının gelişimini övmek ve teşvik etmek, dil ve sosyal becerilerini geliştirmeye devam etmek için güvenlerini ve motivasyonlarını geliştirmelerine yardımcı olabilir. Ebeveynler ve bakıcılar bu stratejileri kullanarak çocuklarının akademik, sosyal ve hayatta başarılı olmaları için ihtiyaç duydukları kritik dil ve sosyal becerileri geliştirmelerine yardımcı olabilir.
Öğrenciler sosyal kaygı, özgüven eksikliği, dil farklılıkları, kültürel engeller ve iletişim bozuklukları ile mücadele edebilirler. Bu engelleri belirlemek ve çocukların bunları aşmasına yardımcı olacak destek ve kaynakları sağlamak önemlidir.