Öğrencileriniz her gün karar veriyor ve umarım hepsi bugün sınıfa gelme kararını vermiştir. Bu onlar için “karar vermeme” olabilir; birkaç farklı insan her gün okulda olduklarından emin oluyorlar. Diğer iki tür karar vardır: hızlı kararlar ve makul kararlar. Ellerini sınıfta kaldırıp kaldırmamaları “anlık karardır”. Biri elini kaldırmadan önce hızlıca karar vermeliler. Bu karar genellikle sonuçlara ya da sonuçlara tefekkür etmeden verilir. Ödevlerini okuldan sonra veya öğle yemeğinde yapmak “makul bir karardır”. Bunun nedeni, seçeneklerini tartıp, mümkün olan en iyi sonucu seçmeleridir. Yemek yerken ödevimi okulda mı yapmalıyım, böylece daha sonra bir film izleyebilir miyim, yoksa akşam yemeğini evde yedikten sonra mı yapabilirim?
Bu aktivitede öğrenciler , üç tür kararları gösteren bir storyboard oluşturacaklar. Görselleştirmeler oluşturmak, öğrencilerin içerikle bağlantı kurmasına ve bilgileri korumasına yardımcı olacaktır. Onlardan bugün veya son birkaç günde verdikleri kararları açıklamalarını isterseniz, etkinlik başka bir öğrenme hedefini güçlendirecektir. Her gün karar almaları gerçeği, baskıyı hafifletebilir ve kolejlere başvurma veya akran baskısına girmeyi reddetme gibi daha sonuç veren kararları alma konusunda onlara güven verebilir.
(Bu talimatlar tamamen özelleştirilebilir. "Etkinliği Kopyala"yı tıkladıktan sonra, ödevin Düzenle Sekmesindeki talimatları güncelleyin.)
Üç tür kararın gerçek yaşam örneklerini gösteren bir storyboard oluşturun.
Öğrencileri son zamanlarda aldıkları kararlar hakkında düşünmeye teşvik edin—büyük veya küçük. Bu, onların zihinlerini storyboard için hazırlar ve dersi gerçek hayatla ilişkilendirmelerine yardımcı olur.
Sınıf örnekleriyle gösterin—örneğin, bir öğrenciye çağrı yapmak (snap) veya alan gezisi planlamak (makul). Bu farkları netleştirmek her öğrencinin kavramları açıkça anlamasını sağlar.
Öğrencilerin sadece ne olduğunu değil, nasıl hissettiklerini ve neden o seçeneği tercih ettiklerini göstermelerini teşvik edin. Kişisel dokunuşlar eklemek, öğrenmelerini daha anlamlı ve akılda kalıcı hale getirir.
Öğrencileri hikaye panolarını sunmaya ve hangi kararların kolay veya zor olduğunu tartışmaya davet edin. İşbirlikçi yansıma güveni artırır ve farklı bakış açılarına empati öğretir.
Bu becerilerin arkadaş baskısı, zaman yönetimi veya gelecek planlaması gibi durumlara nasıl uygulanabileceğini tartışın. Bağlantılar kurmak öğrencilerin düşünceli kararların günlük yaşamlarındaki değerini görmelerine yardımcı olur.
Öğrenciler genellikle üç tür karar verir: karar vermeme (otomatik veya başkaları tarafından kararlaştırılmış), ani kararlar (düşünmeden hızlıca alınan) ve makul kararlar (düşünülerek ve en iyi sonuç için tartılarak alınan). Bunları anlamak, öğrencilerin seçimlerinin farkında olmalarına yardımcı olur.
Hikaye panoları, öğrencilerin karar verme süreçlerini anlamalarına ve düşünmelerine yardımcı olan görsel bir yoldur. Öğrencilerden, her karar türünü gösteren sahneler oluşturmalarını isteyin—karar vermeme, ani karar ve makul karar—resimler ve kısa açıklamalar kullanarak. Bu etkinlik, bağlantılar kurmayı ve öğrenmeyi pekiştirmeyi sağlar.
Ani karar, genellikle sonuçlarını düşünmeden, hızlıca alınır (örneğin sınıfta el kaldırmak). Makul karar ise, en iyi sonucu elde etmek için seçenekleri düşünerek alınır (örneğin, ödev zamanı planlama).
Günlük kararlar üzerinde düşünmek, öğrencilere karar vermenin hayatın düzenli bir parçası olduğunu fark ettirir ve bu, kaygıyı azaltabilir ve öz güven inşa eder. Bu, gelecekteki daha büyük seçimlerle başa çıkmada yardımcı olabilir, örneğin arkadaş baskısına direnmek veya üniversiteye hazırlanmak gibi.
Örnekler şunları içerebilir: Karar vermeme—okula gitmek zorunlu olduğu için; Ani karar—sınıfta hızlıca soru cevaplama; Makul karar—en iyi sonuç için ödev zamanını planlama.