Paradox Tanımı: yine de gerçek bir fikri ifade eden açıkça çelişkili bir açıklama
Yazarlar, bir okuyucunun karakterlerin ikilemleri ve gerçek hayatta ortaya çıkan temaları eşlik eden komplikasyonlar hakkında düşünmelerini sağlamak için paradoksları kullanır. Paradokslar aynı anda hem gerçek hem de yanlış olduklarından, çoğunlukla birlikte uyumlu bir şekilde var olamıyorlar ve var olmaları daima sorunsuz bir çözüme izin vermiyor. Bir öyküye bir paradoks varlığı, okuyucunun, ortaya çıkmış olan çelişkiler içinde bulunan çelişkiler ve gerçekler hakkında daha derin düşünmesini ister. Bazen karakterler için bir ikilem yaratabilir; Bazen okuyucunun vicdanında bir ikilem yaratabilir. Örneğin, George Orwell'in 1984'teki Winston, Hakikat Bakanlığı için çalışıyor; Bununla birlikte, görevini, rasyonların değişimine, vatan hainliği için idam edilen kişilere uyacak şekilde haberi değiştirme ve asla takip edilmemiş olan Büyük Kardeşin vaat etmesi sayılabilir. Açıkça, "gerçek" öznel ve hükümet tarafından tanımlanmıştır. Paradoks, karakterin kişiliklerine ve arsa üzerinde katman ve derinlik katan karakterler için bir sorunun karmaşıklığını da ortaya çıkarabilir."Ey yılan kalbi çiçekli bir yüzle saklandı!
Ejderhaya kadar adil bir mağara tuttun mu hiç?
Güzel zorbalar! Melek melek!
Güvercin tüylü kuzgun, kurt köpeği kuzu! "
"Başarı tatlı sayılır
Başarısız olanlar tarafından. "
"Zalim olmalı, sadece nazik olmalıyım."
Paradoks, kendisiyle çelişen gibi görünen, ancak düşündüğünüzde daha derin bir gerçeği ortaya çıkarabilecek bir ifade veya durumdur. Paradokslar, genellikle anlayışımızı zorlamak ve eleştirel düşünmeyi teşvik etmek için kullanılır.
Bilinmiş bazı paradokslar arasında yalancı paradoksu ("Bu ifade yanlıştır."), zaman yolculuğunda dede paradoksu ve berber paradoksu bulunur. Bu örnekler, paradoksların mantığımızı ve varsayımlarımızı sorgulamamıza nasıl neden olabileceğini gösterir.
Paradokslar, öğrencilerin ve öğretmenlerin eleştirel düşünmesini, varsayımları sorgulamasını ve karmaşık fikirleri keşfetmesini teşvik eder. Sınıfta merak uyandırmak ve tartışma başlatmak için faydalı araçlardır.
Öğretmenler, paradokslaru tartışma başlatıcıları, yazı çalışmaları veya problem çözme meydan okumaları olarak kullanabilir. Bir paradoksu sunmak, öğrencilerin muhakeme ve tartışma becerilerini matematik, bilim veya felsefe gibi konularda geliştirmelerine yardımcı olabilir.
Çelişki, ifadeler veya fikirler arasında doğrudan bir çatışma olup, aynı anda doğru olmaları imkansızdır. Paradoks, kendiliğinden çelişkili görünse de, altında yatan bir çözüm veya daha derin bir anlam içerebilir.