Dystopische literatuur is een snel groeiende sub-genre van de populaire fictie. Auteurs maken vaak gebruik van dystopieën om een boodschap over de wereld waarin we leven vandaag de dag over te brengen.
Dystopias zijn uiterst gebrekkig samenlevingen. In dit genre, de instelling is vaak een gevallen maatschappij, meestal optreedt na een grootschalige oorlog, of andere gruwelijke gebeurtenis, die chaos veroorzaakt in de voormalig wereldkampioen. In veel verhalen, deze chaos ontstaat een totalitaire regering die absolute controle op zich neemt. De gebreken in dit soort van een dystopie zijn centrum rond onderdrukking en beperkingen van de vrijheid door de centrale autoriteiten.
Voorbeeld: "De partij is niet geïnteresseerd in de overt: de gedachte is alles wat we de zorg over. We hebben niet alleen onze vijanden te vernietigen; we ze te veranderen. "
Voorbeeld: "Een dezer dagen, dacht Winston met een plotselinge diepe overtuiging, zal Syme worden verdampt. Hij is te intelligent. Hij ziet ook duidelijk en spreekt ook duidelijk. De partij houdt niet van zulke mensen. Hij op een dag zal verdwijnen. Het is geschreven in zijn gezicht. "
Voorbeeld: De roman werd gepubliceerd in 1949, na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Zij beweert dat een atomaire wereld oorlog gebeurde tijdens de jaren 1950, en voorziet een wereld in 1984, dat is opgesplitst in drie delen: Oceanië, Eastasia, en Eurazië. Een deel van het grondgebied in Noord-Afrika naar India is omstreden en gevochten voortdurend.
Voorbeeld: "Op dit moment is de hele groep mensen brak in een diepe, langzame, ritmische gezang van '! BB ... BB ...' Het was een refrein dat vaak op momenten van overweldigende emotie werd gehoord. Deels, het was een soort ode aan de wijsheid en de majesteit van Big Brother, maar nog was het een daad van zelf-hypnose, een opzettelijke verdrinking van bewustzijn door middel van ritmisch lawaai. "
Voorbeeld: "De partij beweerde, natuurlijk, om de proles uit slavernij bevrijd hebben. Vóór de revolutie, waren zij vreselijk onderdrukt door de kapitalisten, hadden ze uitgehongerd en gegeseld, vrouwen gedwongen waren om te werken in de kolenmijnen ... kinderen waren verkocht in de fabrieken in de leeftijd van zes. "
Voorbeeld: "Wij geloven dat er een soort van samenzwering, een soort geheime organisatie die tegen de partij, en dat u betrokken bent bij het. We willen om mee te doen en werken. We zijn vijanden van de partij. We geloven in de principes van Ingsoc. We dachten dat-criminelen. "
(Deze instructies kunnen volledig worden aangepast. Nadat u op "Activiteit kopiëren" hebt geklikt, werkt u de instructies bij op het tabblad Bewerken van de opdracht.)
Maak een storyboard dat de zes elementen van een dystopie in 1984 laat zien.
Verbind de ervaringen van leerlingen met dystopische concepten door te verwijzen naar populaire films, tv-shows of nieuwsgebeurtenissen die thema's van onderdrukking of beperkte vrijheden weerspiegelen. Dit helpt leerlingen om abstracte ideeën te relateren aan de echte wereld en verhoogt de betrokkenheid.
Moedig leerlingen aan om voorbeelden van actuele gebeurtenissen of historische momenten te delen die dystopische elementen weerspiegelen. Help hen overeenkomsten en verschillen te identificeren, wat kritisch denken en een dieper begrip van het genre bevordert.
Vraag leerlingen om in kleine groepen hun eigen dystopische samenleving te bedenken met behulp van een gedeeld Google Document of poster. Laat ze de regels van de samenleving, de overheid en het dagelijks leven schetsen, wat samenwerking en creativiteit stimuleert.
Voorzie leerlingen van visuele hulpmiddelen zoals Venn-diagrammen of verhalenkaarten om elementen van dystopie uit literatuur te verbinden met voorbeelden in de klas. Dit ondersteunt de organisatie en helpt visuele leerlingen complexe ideeën te begrijpen.
De belangrijkste elementen van een dystopische samenleving omvatten onderdrukkende overheidscontrole, beperking van onafhankelijk denken, verlies van persoonlijke vrijheden, opgelegde conformiteit, voorstelling van de samenleving als een utopie door autoriteiten en een protagonist die probeert normaal leven te herstellen. Deze kenmerken komen vaak voor in een wereld na oorlog of chaotisch.
George Orwell´s 1984 toont een dystopische samenleving door strikte overheidscontrole, onderdrukking van vrije gedachten, verlies van individualiteit en manipulatie van de waarheid. De Partij houdt absolute controle, wat een angstaanjagende en onderdrukkende omgeving creëert voor burgers.
In 1984 functioneert de Partij als het totalitaire regime dat conformiteit afdwingt, burgers surveilleert, informatie controleert en dissidente stemmen straft. Het hoofddoel is de macht behouden door persoonlijke vrijheden en onafhankelijk denken uit te schakelen.
Studenten kunnen elementen van een dystopie in 1984 herkennen door voorbeelden te zoeken van overheidsonderdrukking, gebrek aan vrijheid, propaganda, opgelegde conformiteit en de wens van de hoofdpersoon om te veranderen. Het illustreren van deze elementen en het schrijven van beschrijvingen helpt begrip te tonen.
Auteurs gebruiken dystopische omgevingen om tekortkomingen in de huidige samenlevingen te benadrukken, te waarschuwen voor de gevaren van ongeremde macht en discussie over vrijheid en mensenrechten te stimuleren. Deze verhalen moedigen lezers aan om na te denken over echte problemen en alternatieve toekomsten te visualiseren.