"Sea Fever" bevat meerdere voorbeelden van figuratieve taal, in het bijzonder verpersoonlijking. Studenten kunnen hun begrip van het gedicht verdiepen door voorbeelden van figuratieve taal te lokaliseren en hun effect op het gedicht te analyseren. Voor elk voorbeeld van figuratieve taal studenten vinden, maak ze een storyboard vierkant die de beoogde betekenis afschildert. Dan, onder het plein, vraag de studenten om uit te leggen hoe die figuratieve taal hun begrip van het gedicht vergroot. Bijvoorbeeld, de figuratieve taal zou de spreker's relatie met de zee duidelijker kunnen onthullen, het kan bijdragen aan de toon van het gedicht, of het kan de instelling illustreren.
Het oppervlak van het water roept een "gezicht" aan, dat de zeeman een persoonlijke relatie heeft met de zee. Net zoals we de emoties van een persoon kunnen vertellen door naar hun gezicht te kijken, kan de zeeman de stemming van de zee lezen door er naar te kijken.
Het getij wordt gepersonaliseerd wanneer het naar de zeeman lijkt te roepen. Dit versterkt het idee dat de zee een geest en emoties heeft. Het suggereert ook een soort hypnotische kracht die de zee over de zeeman heeft. In zekere zin voelt de matroos er bijna toe om naar zee te gaan.
De wind, zoals de zee, komt tot leven in dit gedicht. Het wordt ook gepersonifieerd wanneer gezegd wordt dat het zingt. Het woord 'liedje' suggereert een mooi en melodieus geluid, met nadruk op de zeevaarder's positieve ervaring van de zee.
(Deze instructies kunnen volledig worden aangepast. Nadat u op "Activiteit kopiëren" hebt geklikt, werkt u de instructies bij op het tabblad Bewerken van de opdracht.)
Student Instructions
Create a storyboard that illustrates figurative language in "Sea Fever".