Storyboarding jest doskonałym sposobem na rozwój postaci w miarę upływu czasu. Esperanza zmienia się znacznie w odpowiedzi na wiele wyzwań, jakie napotyka w całej książce. Studenci mogą tworzyć scenorysy do porównania i kontrastowania cech charakterystycznych Esperanzy na początku i na końcu książki. Czy uczniowie przedstawiają scenę od początku powieści, która wykazuje kontrastową cechę charakteru sceny w dalszej części powieści. Poniżej każdej sceny uczniowie mogą wyjaśnić jakość znaków, którą wykazuje Esperanza poprzez swoje myśli, słowa lub działania.
Alternatywnym sposobem na rozwinięcie tego rozwoju postaci może być utworzenie scenariusza przyczynowo-skutkowego za pomocą lewej kolumny wykresu T, aby zilustrować przyczynę, która prowadzi do rozwoju postaci przedstawionej po prawej stronie.
| Początek | Koniec |
|---|---|
| Kiedy Esperanza podróżuje pociągiem do Los Angeles, ona samolubnie odmawia pozwolenia małej dziewczynce dotknąć jej lalki. Uważa, że mała dziewczynka jest zbyt biedna i brudna. | Po tym jak dorasta, aby poznać i kochać Isabel, Esperanza bezinteresownie rozdaje od Tatusia cenną lalkę urodzinową. |
| Na El Rancho de las Rosas Esperanza nie lubi szydełkowania i narzeka, że jest nudne. | Po tym, jak mama zachoruje, Esperanza spędza swój rzadki wolny czas, szyjąc koc z Abuelity jako znak miłości do mamy. Esperanza nauczyła się cierpliwości. |
| Na początku książki Esperanza mówi Miguel, że ona i on stoi na różnych stronach rzeki, odnosząc się do jej wysokiej pozycji społecznej i jego niskiej. Kiedy Miguel stara się trzymać rękę w przyjazny sposób, Esperanza odchodzi. | Pod koniec książki Esperanza docenia Miguel jako jej równy. Wyciąga rękę, aby przytrzymać dłoń i słuchać bicie serca Ziemi. |
(Te instrukcje są w pełni konfigurowalne. Po kliknięciu „Kopiuj działanie”, zaktualizuj instrukcje na karcie Edytuj zadania.)
Pokazuj kontrastujące chwile w powieści, aby pokazać, jak Esperanza zmienia się w trakcie książki.
Pomóż uczniom wizualizować przemianę Esperanzy, tworząc oś czasu kluczowych wydarzeń i zmian w postaci. To podejście umożliwia uczniom zobaczenie, jak konkretne momenty wywołują zmiany w zachowaniu i nastawieniu Esperanzy.
Poproś uczniów, aby zidentyfikowali 4–6 punktów zwrotnych w podróży Esperanzy. Zachęć ich do wybrania scen, które wyraźnie pokazują przed i po w cechach jej postaci.
Poproś uczniów, aby umieścili wybrane wydarzenia chronologicznie na swojej osi czasu. Ten krok pomaga śledzić rozwój Esperanzy w czasie.
Zleć uczniom, aby napisali krótkie wyjaśnienie dla każdego wydarzenia, podkreślając, jak działania, słowa lub myśli Esperanzy ukazują jej rozwijającą się postać. Wspieraj ich w używaniu dowodów z tekstu.
Poprowadź rozmowę, w której uczniowie podzielą się swoimi osiami czasu i spostrzeżeniami. Zachęć ich do dyskusji o czynnikach najbardziej wpływających na ewolucję Esperanzy i jak jej doświadczenia odnoszą się do ich własnych żyć.
Postać Esperańzy ewoluuje od uprzywilejowanej i egocentrycznej do współczującej, cierpliwej i odpornej. Na początku powieści zmaga się z empatią i pokorą, ale na końcu okazuje hojność, zrozumienie i rozwój emocjonalny w odpowiedzi na trudności.
Świetną aktywnością jest, aby uczniowie tworzyli plansze narracyjne porównujące cechy Esperańzy na początku i na końcu książki. Mogą przedstawiać kontrastujące sceny i wyjaśniać zmiany w myślach, słowach lub działaniach Esperańzy.
Uczniowie mogą użyć planszy narracyjnej lub T-chart do przedstawienia kluczowych momentów pokazujących transformację Esperańzy. Jedna strona prezentuje wczesną scenę i cechę, druga zaś późniejszą, kontrastującą scenę i wyjaśnia, jak Esperańza się zmieniła w wyniku konkretnych wydarzeń lub relacji.
Na początku Esperańza jest samolubna i oporna na zmiany, na przykład odmawia podzielenia się swoją lalką. Pod koniec jest hojna i empatyczna, oddając swoją ukochaną lalkę Isabel oraz wspierając rodzinę z cierpliwością i życzliwością.
Porównywanie i kontrastowanie cech postaci pomaga uczniom zrozumieć rozwój osobisty i wpływ doświadczeń na jednostki. Zachęca do krytycznego myślenia o tym, jak i dlaczego postaci się zmieniają, czyniąc literaturę bardziej znaczącą i łatwiejszą do zidentyfikowania.