Statik Karakter: Tanım ve Örnekler

Statik Karakter Tanımı: Düz ya da statik karakter, hikayede yalnızca bir ya da iki kişilik özelliklere sahip olan ve genellikle öykü boyunca değişmez ya da gelişmez bir karakterdir.

Bu Storyboard'u Kopyala

Kendin Yap

Bu Storyboard'u Kopyala

Daha fazla seçenek

Düz veya statik karakter, hikayedeki derinliği ve karmaşıklığı olmayan ve sabit bir zihniyette kalma eğiliminde olan bir karakterdir. Deneyimlerinden çoğu kez bir şey öğrenmezler ya da yalnızca bir rolü yerine getirmek için hikayelerdeydiler. Bir arketip karakteri, başkanın karmaşık kişilik özelliklerini vurgulayan bir yardımcı, akıl hocalığı veya kötü adam olabilirler. Örneğin, John Knowles'ın Ayrı Barış adlı romanında Gene'in anlatımı, Finny ile ilgili anılarına odaklanır; Finny romanda asla değişmez. Ölümüne kadar en yakın arkadaşı iyimser, iyimser, maceraperest ve bağışlayıcıdır. Kişiliği Gene'nin dünyasında benzersizdir, ancak esas olarak Gene'in kendi eksikliklerinin altını çizmeye hizmet eder ve onun savaştığı tek düşmanın kendi güvensizliğiyle ilgili nihai farkındalığı.

Düz / statik bir karakter genellikle destekleyici bir rol bulunur, ancak her zaman değil. Bir kahramanın, tamamen boyutsal bir kişilikten yoksun olması ve hikayede gelişmesi ya da değişmemesi durumunda, düz ya da statik olabilir. Örneğin, Edgar Allan Poe'nun kısa öyküsü "The Cask of Amontillado" daki Montrestor, Fortunato'ya karşı intikam almaya hazırlanan hikayenin kahramanıdır ve bu durum değişmez veya gelişmez. Montresor'un kişiliği, çelme takmak istemek ve onu almak için manipülasyon kullanmakla sınırlıdır; karmaşıklık ve derinlik yoktur.

Kendi Storyboard'unuzu oluşturun

Ücretsiz deneyin!

Statik Karakter Örnekleri

Finny, John Knowles'ın Ayrı Barış adlı romanının merkez noktası olsa da, tek boyutlu bir karakter. Gene'nin şimdiki iyimserliği, macera anlayışı ve en iyi arkadaşı Gene'in kusurlarının affedilmesi Gene'nin aklında yaşıyor ancak Finny'yi dinamik bir karakter haline getirecek kadar değişmiyor ya da gelişmiyor.

Mercutio eğlenceli ve William Shakespeare'in Romeo ve Juliet Trajedisi adlı oyununda Romeo'nun folyosu olarak iyi çalışıyor ancak oyun boyunca gelişmiyor veya değişmiyor ve kişiliğinde karmaşıklık yok. Mercutio esprilerinde şüpheli ve Tybalt'ı kendi ölümüyle sonuçlanan bir düelloyu zorlamak için şişirilmiş bir ego var.

Dante'nin destansı şiiri The Inferno'da Virgil Dante'nin Cehenneme kılavuzudur. Virgil, hayatındaki şiirine ve karmaşık fikirlerine saygı duyduğu halde statik bir karaktere sahiptir; çünkü sadece Cehennemin dehşetlerini Dante'ye anlatmaktadır. İşi bitince, Dante'den ayrılıp Dante, hikayenin önümüzdeki iki bölümünde başka bir düz karakter olan sevgisi Beatrice ile yolculuğunun geri kalanına devam edebilecek.

Harper Lee'nin Bir Alaybazı öldürmesi romanı olan Miss Maudie, çocuklara danışmanlık yapıyor, ancak kişiliği hikaye boyunca bu rolle sınırlı. Hikaye boyunca düşüncesinde bir değişiklik yaşanmaz ya da gelişmez; Aslında hikaye ilerledikçe Bayan Maudie, çocukların hayatlarının olayları için daha az önem kazanıyor.

Arthur Miller'ın The Crucible adlı oyunda Elizabeth Proctor oyunun sonuna gelindiğinde gelişmeyen veya değişmeyen statik bir karakterdir. John, Elizabeth'e ihanet etse de, onu destekledi ve oyunun her köşesinden onu sonsuza kadar bağışladı; "Tanrı aşkına şimdi sahip oldu" dedi, adını itirafta reddetti ve asıldığı yere indirildi. . Kişiliği, John'a karşı tepkilerle sınırlıdır: eylemleri, ruh halleri ve kararları.