Studenten kunnen een storyboard maken en tonen dat het concept van een vijf of drie actiestructuur vastlegt door een storyboard met drie of zes cellen te maken dat de belangrijkste delen van het diagram bevat.
Aristoteles geloofde dat elk stuk van poëzie of drama een begin, een midden en een eind moet hebben. Deze afdelingen werden ontwikkeld door de Romein, Aelius Donatus, en noemden protasis, epitasie en catastrofe. De structuur van de drie act heeft de afgelopen jaren een opleving gekend, zoals bioscoopkaskrakers en populaire tv-programma's het hebben overgenomen. Het begin (protasis) bestaat uit setup, het midden (epitasis) bevat conflicten, verijdelde protagonisten of complicaties, en het einde (catastrofe) is waar fortuinen worden omgekeerd en de protagonist hun lot ontmoet.
De broers van Antigone zijn dood, maar haar oom heeft besloten om Polyneices onbegraven te verlaten. Ze weet dat dit niet klopt en besluit de wet van Creon te negeren om te doen wat goed is.
Antigone kan haar broer begrafenisrechten geven, maar ze wordt betrapt. Ze heeft de autoriteit van Creon uitgedaagd en hij veroordeelt haar tot de dood. Zelfs zijn zoon, haar verloofde, kan hem niet overtuigen om van gedachten te veranderen.
Antigone is ommuurd in een grot om te verhongeren. Ondertussen komt Teiresias, de profeet, tot rede bij Creon. Teiresias beangstigt Creon met de toorn van de goden, en Creon stemt ermee in Polyneices en gratis Antigone te begraven. Ze komen te laat bij de grot aan; Antigone heeft zichzelf opgehangen. Haar verloofde doodt zichzelf en leidt zijn moeder, de koningin, om hetzelfde te doen. Uiteindelijk blijft Creon vervloekt en in wanhoop achter.
(Deze instructies kunnen volledig worden aangepast. Nadat u op "Activiteit kopiëren" hebt geklikt, werkt u de instructies bij op het tabblad Bewerken van de opdracht.)
Maak een visuele plot schema van Antigone.
Begin je les door de drie-act structuur uit te leggen met behulp van bekende verhalen of films. Visuele hulpmiddelen of eenvoudige storyboards helpen studenten snel het concept te begrijpen. Dit legt een stevige basis voordat ze hun eigen diagrammen maken.
Werk met een bekend verhaal in de klas, identificeer elke akt en vat de belangrijkste gebeurtenissen samen. Gebruik het bord of de projector om een groepsplotdiagram te maken zodat studenten het proces stap voor stap zien.
Laat studenten een boek, kort verhaal of klas tekst kiezen om te analyseren. Moedig variatie aan om de betrokkenheid te vergroten en kansen te bieden om verschillende perspectieven te delen.
Help studenten hun gekozen verhaal te verdelen in drie acts. Stel begeleidende vragen zoals, 'Wat zet de actie in gang?' of 'Wanneer gebeurt het keerpunt?'
Nodig studenten uit om elke akt te illustreren met tekeningen, symbolen of digitale afbeeldingen. Visueel vertellen verdiept het begrip en maakt leren memorabel.
De driedelige structuur is een klassieke vertelstructuur die een verhaal verdeelt in drie delen: het begin (opzet), het midden (conflict) en het einde (oplossing). Dit helpt bij het organiseren van plotgebeurtenissen en karakterontwikkeling voor een duidelijk en boeiend verhaalverloop.
Om de driedelige structuur met Antigone te onderwijzen, leid je studenten om belangrijke plotpunten in elk deel te identificeren: de opzet (Antigones beslissing), het conflict (haar verzet en straf) en de oplossing (de tragische gevolgen). Gebruik storyboards om deze momenten visueel in kaart te brengen.
Betrek studenten bij activiteiten zoals het maken van een visueel plotdiagram met storyboards, waarbij het verhaal wordt opgedeeld in expositie, conflict, opbouw, climax, afname en oplossing, en de belangrijkste gebeurtenissen aan elk deel worden gekoppeld voor praktische leermomenten.
De driedelige structuur bestaat uit opzet, conflict en oplossing, terwijl de vijfdelige structuur het verhaal verder opsplitst in expositie, opbouw, climax, afname en ontknoping voor een meer gedetailleerde analyse.
Het begrijpen van verhaalstructuur helpt middelbare scholieren literatuur te analyseren, hun schrijfvaardigheden te verbeteren en te herkennen hoe verhalen worden opgebouwd, waardoor lezen en verhalen maken betekenisvoller en toegankelijker worden.