Ironia Definicja: niekongruencja między wyglądem a rzeczywistością
Autorzy używają ironii, aby dodać zainteresowania do swojej pracy. Odbiorcy, którzy są bardziej poinformowani niż bohaterowie, są bardziej zainwestowani w oglądanie rezultatów; podobnie czytelnicy, którzy widzą ironię w dialogu, będą prawdopodobnie w stanie nawiązać głębsze kontakty. Irony pozwala również autorowi zaskoczyć czytelnika, który utrzymuje fabułę wciągającą. Na przykład w "Naszyjnikie" Madame Loisel traci naszyjnik bogatego przyjaciela i zastępuje go poważnym kosztem ekonomicznym dla niej i jej męża. Po 15 długich latach ubóstwa, aby spłacić koszt zastępczego naszyjnika, Madame Loisel odkrywa, że oryginalny naszyjnik był po prostu sztuką biżuterii, a jeśli była szczera z przyjaciółką na samym początku, ona i jej mąż nie straciłbym wszystkiego. Ta historia jest także ironiczna, ponieważ Madame Loisel jest bardzo materialistyczną kobietą; z powodu jej chciwości, staje się niemal bez środków do życia i zdaje sobie sprawę, jak dobrze ona to miała, kiedy myślała, że jest biedna. Ironia występuje zwykle w trzech formach: ironia sytuacyjna, ironia słowna i dramatyczna ironia.Zapoznaj się z naszym artykułem Trzy rodzaje żelaza!
Ironia w literaturze to figura retoryczna, w której zamierzone znaczenie słów różni się od ich dosłownego znaczenia. Często tworzy humor lub podkreśla punkt poprzez pokazanie kontrastu między oczekiwaniami a rzeczywistością.
Trzy główne rodzaje ironii to: ironia słowna (gdy ktoś mówi coś przeciwnego do tego, co myśli), ironia sytuacyjna (gdy dzieje się coś, czego się nie spodziewaliśmy), oraz ironia dramatyczna (gdy widz wie coś, czego nie wiedzą bohaterowie).
Aby zidentyfikować ironię w historii, szukaj sytuacji, w których działania lub słowa mają niespodziewane lub przeciwne znaczenie, albo gdy czytelnik wie więcej niż postacie, co tworzy zaskoczenie lub zwrot akcji.
Autorzy używają ironii, aby zaangażować czytelników, dodać humor, podkreślić motywy oraz ukazać kontrasty między pozorem a rzeczywistością. Może to uczynić opowieści bardziej zapadającymi w pamięć i skłaniającymi do myślenia.
Przykłady ironii obejmują: pożar w straży pożarnej (ironii sytuacyjnej), powiedzenie "Świetna pogoda!" podczas burzy (ironia słowna), lub w sztuce, gdy widownia zna sekret, którego nie zna bohater (ironia dramatyczna).