Bir gün evde otururken kasabaya Yunan askerleri geldi ve bize eşyalarımızı alıp limana gitmemiz söylendi ve zorla limana gittik orada 3 gün bekledikten sonra Türkiye’ye gidecek olan gemi geldi ve ben o gemiye ailem ile binmek zorunda kaldım çünkü duyduğumuza göre Türkiye ile Yunanistan mübadele yapmışlar ve ben ve ailem Türk kökenli olduğumuz için Türkiye’ye gitmek zorundaydık aynu şekilde oradaki Yunanlar’da Türkiye’ye geleceklerdi.Gemiye bindik fakat küçük kardeşim rahatsızdı.Ağzından köpükler geliyor nöbet geçiriyordu.Durumu artık çok ilerledi ve acı çekiyordu annem ve babamın kararı ile kardeşimi denize attılar çünkü acı çekiyordu ve daha 10 aylıktı.
1 günlük deniz yolculuğu sonunda kendimizi ilk olarak İzmir’de bulduk. Gemi limana geldiğinde orada bizi bekleyen at arabaları vardı.Babam eşyaları arabalara yükledi ve sonra tren garına vardık. Tren garından Ankara’ya gittik.Ankara’da bize ayrılan parklarda 1 gece yattıktan sonra yine trene bindik ve Trabzon’a gittik. Trabzon’da bizi Rumlar’ın önceden kaldığı evlere yerleştirip gideceklerini söylediler fakat öncesinde bizi çadırlara sokup temizlediler çünkü çoğumuzda bit ve hastalık vardı çoğumuz 2 haftadır yıkanmıyorduk.
Hepimiz zor olsada yeni hayatına alışmaya başladı , yeni evimiz eskisine göre daha güzeldi fakat o sıcaklığı hala hissetmiyorum.Babam burada limanda işe başladı ben ise bahçede ve evde anneme yardım ederek günlerimi geçiyorum.Sonuç olarak size zorunlu göçün ne kadar kötü bir şey olduğunu anlattım. Bu yolculukta kardeşimi ve evimi kaybettim. Göç sevdiklerinizi ve sizi ayırıyor mesela burada daha Türk arkadaşım yok çünkü bizi Yunan sanıyorlar ve gavur diye sesleniyorlar.Eski arkadaşlarımı ve evimi özlüyorum.Bunların dışında Türkiye’ye ekonomik ve kültürel zararlar verdik . Bunlar gibi göçün birçok sonucu var.