Kumaripas ng takbo si Sisa pauwi sa kanilang bahay. Hindi mawala sa kanyang isipan na ang mga pangitain na dadamputin ng mga gwardiya sibil ang kanyang mga anak
Asan na kaya ang mga anak ko?!
Ang mga gwardiya sibil ay paparating na!!...Pero asan ang aking mga anak?
Hindi ba ikaw ang ina ng dalawang batang sakristan?
Ilabas mo ang dalawang onsang ninakaw ng anak mo!!
Ako nga po...
Hindi po magnanakaw ang aking mga anak mali po ang binibintang nyo sakanila
Dinala si Sisa ng mga gwardiya sibil sa kanilang kuwartel...
Manahimik ka!!
Parang awa nyo na pakawalan nyo nako...
Hindi totoo na magnanakaw ang aking mga anak, wala silang kinukuha parang awa nyo na pauwiin nyo na ko...
Ilabas mo ang mga ninakaw ng iyong mga anak!!
Tanghali na ng pakawalan sya ng alperes. Naglakad sya pauwi sa kanilang bahay...
Sakanyang pag-uwi ay nakakita sya ng damit ng kanyang anak na may bahid ng dugo, Hinanap niya ang kanyang mga anak ngunit hindi nya ito nakita...
........................
Crispin, Basilio mga anak ko asan na kayo!!
At dahil dito tuluyan ng tinakasan ng ulirat si Sisa at nag palaboy-laboy sa lansangan.