Isang araw, May isang taong naglalakbay mula sa Jerusalem papuntang Jerico. Hinarang siya ng mga tulisan, hinubaran, binugbog, at iniwang halos patay na.
Sa wakas! Nagkataong dumaan doon ang isang paring Judio. Nang makita ang taong nakahandusay, lumihis siya at nagpatuloy sa kanyang paglakad.Ang paring Judio ay hindi naisip na siya ay naging malupit sa taong ito ang naisip niya lamang ay, "Hindi ko siya kapwa, estranghero siya sa akin. Bakit ko siya tutulungan?"
Dumaan din ang isang Levita, ngunit nang makita niya ang taong binugbog, lumihis din ito at nagpatuloy sa kanyang paglakad. He didn't think he was being cruel, he just thought "He is not my neighbour, why should I help him?". So he walked on.
Kalaunan, isang Samaritano ang dumating, siya ay nasa tapat na daan patungo sa binugbog na Hebreo. Ang mga Samaritano at Hebreo ay kilala bilang likas na magkaaway noong panahong iyon.Hindi tulad ng iba, ginamot ng Samaritano ang mga sugat ng mga Hebreo sa pamamagitan ng alak at langis at dinala siya sa pinakamalapit na bahay-tuluyan.
The Samaritan paid the inn keeper two silver coins and also any other extra expenses used on the wounded man. He also told the inn keeper to take care of the Hebrew until he comes back from his journey.