1592an jaio zen, Donostian, Migel Erausoren eta Maria Perez de Galarragaren alaba zen
Lau urte zituela Antiguako domingotar mojen komentuan sartu zuten, baina izaera ez zuen hartarako oso egokia eta,beste moja bat astindu ondoren
1603. urtean Gasteiza ihes egin zuen, baserritar gizonezko jantzita, Francisco de Loyola izenarekin.
Handik aurrera gizonezko jantziak erabili zituen beti. Urte hartan berean Ameriketara jo zuen, Panama aldera, eta handik Perura. Txilera joanda, bere anaia hil zuen ezpata borroka baten ondoren (hil eta gero konturatu zen bere anaia zela), eta Argentinara jo zuen, Ande mendietan barrena, justiziari itzuri
Komentu batean egon zen ondoren. 1620. urtean Europara itzuli zen, eta Espainian Filipe IV.a erregeak egin zion harrera. Erromara jo zuen gero, eta Urbano VIII.a aita santuak hartu zuen han. 1624an hasi zen bere autobiografia idazten, eta hurrengo urtean eman zuen liburua argitara. 1630ean Ameriketara jo zuen berriro, eta Mexikoko Veracruz hirian itzaintzan jardun zuen hil zen arte, Antonio de Erauso izenaz