Naiiyak na siya ngunit tago sa mga tao pati kay aling ebeng.
Pinaghahanap buhay 'yan ng magulang niya, para may ipang sugal.
Madilim ang gabi. Ang simabahan ay ang buhay ni adong. Gusto niya maalis ang mga gusali sa quiapo.
Maawa na po kayo ale, gutom na gutom na po ako!
Namamalimos siya sa mga tao pero hindi siya pinapansin. Nandidiri ang kanilang emosyon kay adong. Katabi niya habang nanlilimos si aling ebeng.
Tumunog ang kampana. Lumabas na ang mga tao sa loob ng simbahan. Natuwa si adong, inilahad niya ang kanyang palad sa mga taong lumalabas sa simbahan
Ano? Naloko ka na ba Adong? Sasaktan ka ni Bruno, nakita ka niya!
Adong, ayun na si Bruno!
Malapit nang dumating si Bruno
Napawi ang saya nito kasabay ang pagtunog ng kanyang bituka. Sumama ang kanyang pakiramdam. nabitawan niya ang mga barya sa kanyang kamay. Pinulot niya ang mga ito at inilagay sa bulsa
Diyan na kayo aling Ebeng, sabihin niyo kay Bruno wala ako!
Tinanaw niya si bruno sa dami ng tao. ang mga malalamig na barya na kanyang napaglimusan ay ikinulong sa kanyang palad.
Lumusot siya sa pagitan ng mga jeep na mabagal ang takbo. Sumiksik siya sa mga taong salubong ang pag lalakad, at nang akala niya'y naligaw siya sa iskinitang pinuntahan, umupo siya sa ilaw-dagitab at dinama ang tigas sa kanyang likod. Dinama niya ang mga barya at pinatunog.
Naglakad pa rin siya kahit narinig na ang matanda. sa simula'y dahan dahan. Ngunit nang makarating siya sa kabilang bakod ng simbahan, kumaripas siya ng takbo.
Namamalimos siya sa mga tao pero hindi siya pinapansin. Nandidiri ang kanilang emosyon kay adong. Katabi niya habang nanlilimos si aling ebeng. Naiiyak na siya ngunit tago sa mga tao pati kay aling ebeng.