Okula geldim ama sınıfımı nereden bulacağım? Sınıfımın nerede olduğunu öğrenemedim ki.
Özür dilerim öğretmenim. Sınıfımı karıştırdığım için buraya geldim. Burayı bilmiyordum.
Teşekkür ederim öğretmenim. Size iyi çalışmalar.
Sorun değil Nisa. İlk haftalarda olur böyle şeyler. Burası okulumuzun spor salonu. Beden eğitimi derslerimizi burada yapıyoruz. Bu sayede spor salonunu öğrenmiş oldun.
Bizim sınıfımız bir üst katta. Şimdi sınıfımıza gidebilirsin.
Tabiki de ederim Nisa. Burası okulumuzun kantini. Karnın acıktığı zaman buraya gelip bir şeyler yiyebilirsin.
Öğretmenim! Sınıfımın nerede olduğunu bulamadım. Sınıfımı ararken buraya geldim. Bana yardım eder misiniz?
Nisa, birinci sınıf öğrencisidir. Okula yeni başladığı için sınıfının nerde olduğunu bilmiyordur. Bu yüzden biraz tedirgin.
Burası da sınıfım değil ki. Arkadaşlarım yok, sıralarımız yok. Nereye geldim ben yine?
Burada böyle bağırmamalısın. Burası okulumuzun kütüphanesi. Kütüphanelerde her zaman sessiz olunmalıdır. Buradaki insanları rahatsız etmemeliyiz.
Sınıfını bulmak için ilk gördüğü kapıdan girer fakat orası sınıfı değildir.
Nisa, neden ağlıyorsun?
Sınıfımızı bulamadım Cem.
Sınıfımı bulamadım yine. Ders başlayacak. Öğretmenim kızar bana.
Nisa sınıfı yerine spor salonuna girdikten sonra sınıfını bulmak için okulun başka bir bölümüne gider. Orada öğretmeniyle karşılaşır.
Rica ederim.
Sınıfımı ararken zorluk çektim ama okulumuzun diğer bölümlerini de öğrenmiş oldum.
Sınıfı bulmamda yardım ettiğin için teşekkür ederim Cem.
Nisa, kantinde öğretmenini dinledikten sonra üst kata çıkar. Fakat yine girdiği bölüm sınıfı değildir.
Nisa, kütüphanenin yerini öğrendikten sonra koridora çıkar. Sınıfını hala bulamadığı için ağlamaya başlar. Daha sonra yanına sıra arkadaşı Cem gelir.
Ben sınıfımızın yerini öğrendim. Gel beraber gidelim.
Cem, Nisa'yı sınıflarına götürür. Nisa böylece sınıfının yerini öğrenmiş olur.